Pytania i odpowiedzi z Heather Wurtele

Oryginalna mistrzyni IRONMAN St. George Heather Wurtele opowiada o sporcie, Wielkim Syjonie i życiu po byciu pro triathlonistką

W 2009 roku Heather Wurtele i jej mąż Trevor w pełnym wymiarze czasu poświęcili się uprawianiu triathlonu na długich trasach. Kupili samochód kempingowy i podróżowali po Ameryce Północnej, aby trenować i ścigać się, włączając w to długie pobyty na obszarze Wielkiego Syjonu. Do czasu przejścia na emeryturę w 2019 roku Wurteles byli dominującą siłą w sporcie. Sukces Heather obejmuje zdobycie złota na pierwszym w historii IRONMAN St. George w 2010 roku, a także bycie siedmiokrotnym mistrzem IRONMAN, 25-krotnym mistrzem IRONMAN 70.3 i zapewnieniem miejsc na czterech podiach Mistrzostw Świata. Od 2020 roku para jest trenerami wytrzymałościowymi szkolącymi triathlonistów w ramach swojego przedsięwzięcia, ZespółWurtele.

Heather zgodziła się na pisemny wywiad, dzieląc się swoimi wrażeniami z triathlonów Wielkiego Syjonu i IRONMAN w okolicy. Zwróć uwagę, że odpowiedzi zostały lekko zredagowane dla jasności.

Jako ktoś, kto sporo rywalizował w tym obszarze, czy byłeś zaskoczony, widząc gospodarza Wielkiego Syjonu? trzy imprezy mistrzostw świata IRONMAN za 13 miesięcy, czy od początku widziałeś wskazówki i możliwości kursu na mistrzostwa świata?

Wrzos Wurtele: To dużo wydarzeń IRONMAN w krótkim czasie, ale jeśli jakakolwiek społeczność byłaby na to gotowa, czuję, że to Wielki Syjon! Szczerze mówiąc, inauguracyjny pełny IRONMAN w 2010 roku był tak dobrze zarządzany i miał tak niesamowite wsparcie wolontariuszy i społeczności, że nawet wtedy czuł się jak miejsce mistrzostw. Zawsze podobała mi się atmosfera i wyzwanie kursu – mam na myśli to, że robimy te rzeczy, ponieważ są trudne, prawda? – więc byłem bardzo podekscytowany tym, że Wielki Syjon będzie gospodarzem Mistrzostw Świata. Chciałbym mieć taką możliwość przed przejściem na emeryturę w 2019 roku!

Jakie są twoje osobiste „najlepsze” od St. George? Masz długą listę osiągnięć w tej dziedzinie, ale czy są takie, z których jesteś szczególnie dumny? 

HW: Wystarczająco trudno jest wygrać IRONMANa lub IRONMANa 70.3, ale jeszcze trudniej powtórzyć zwycięstwa, więc prawdopodobnie jestem najbardziej dumny z obrony mojego tytułu IRONMANA w 2011 roku w trudnych (gorąco! wietrznych!) warunkach, a następnie wygrania IRONMAN 70.3 North Mistrzostwa Ameryki po raz drugi z rzędu w 2016 roku z trudnymi (zimno! deszczowymi!) warunkami i super ostrą konkurencją. 

Czy jest coś w Wielkim Syjonie, co pomogło ci odnieść tutaj sukces?

HW: Mój mąż i ja mieszkaliśmy na pełny etat poza naszym kamperem, przez sześć lat na początku naszej kariery triathlonowej, a Wielki Syjon początkowo nam się spodobał, ponieważ było wiele świetnych, niedrogich miejsc do biwakowania i naprawdę dobrej infrastruktury treningowej – ścieżki rowerowe, trasy biegowe i możliwości pływania wydają się poprawiać z roku na rok! Bardzo lubimy też ukształtowanie terenu, krajobraz i klimat. Zawsze wolałem twarde trasy IRONMAN, a jako bardzo wysoki sportowiec z dużą szybkością pocenia się, tereny pustynne, gdzie pot paruje, aby mnie skutecznie ochłodzić, zdecydowanie daje mi przewagę pod względem wydajności.

Ścigałeś się sporo w okolicy. Czy są pewne fragmenty kursu w Wielkim Syjonie, które są dla ciebie szczególnie pamiętne/legendarne? Jeśli tak, to jakie są te porcje i dlaczego? 

HW: Pomarańczowy piasek w Sand Hollow i formacje z piaskowca w kontraście z czarną lawą płynącą po całym obszarze, zwłaszcza podczas wspinaczki przez Snow Canyon, są tak piękne! Naprawdę uważam, że pustynny teren jest wyjątkowo inspirujący i wydaje mi się, że daje mi to impuls zarówno podczas treningu, jak i w dniu wyścigu. 

Czasami oboje zauważyliście, że lubicie „twarde” kursy IRONMANA. Co wyróżnia te kursy dla Ciebie? 

HW: Myślę, że bardzo gorące i wilgotne pola są trudne (np. Malezja, Kona), ale nie w taki sposób, jaki lubię! Ten rodzaj trudnych tras, które mi się podobają, to te o trudnym terenie. To są [kursy], na których nie jesteś ograniczony czynnikami fizjologicznymi i musisz iść w odpowiednim tempie, aby uniknąć udaru cieplnego, ale raczej możesz w pełni wyrazić swoją kondycję, dając z siebie wszystko, nos na wietrze, przez cały dzień! 

Uważam też, że twardsze, pagórkowate trasy, zwłaszcza na rowerze, są również bardziej sprawiedliwe z punktu widzenia kreślarstwa i sędziowania. Nie możesz po prostu schować się na 12 metrach* i utrzymać się, gdy trasy są dynamiczne, z dużą ilością podjazdów, dzięki czemu ludzie docierają do biegu z bardziej zmęczonymi nogami. 

(*Na Oficjalne zasady konkursu IRONMAN, drafting podczas wyścigu jest zabroniony. Za strefę zanurzenia roweru uważa się 12 metrów i zawodnicy muszą pozostać poza tą strefą, z wyjątkiem wyprzedzania.)

Czy możesz nam powiedzieć, jakie są Twoim zdaniem pięć najtrudniejszych kursów IRONMAN? 

HW: IRONMAN Wales, IRONMAN Lanzarote, IRONMAN St. George, IRONMAN Canada Whistler i IRONMAN UK.

Zauważyłeś, że mieszkałeś w St. George w swoim kamperze cztery miesiące w roku, aby trenować. Ile lat to robiłeś?

HW: Przez kilka lat nasz trener odbywał obozy treningowe w innych miejscach, ale my przebywaliśmy w okolicy – ​​Hurricane, Leeds, St. George – przez dłuższy czas od 2011 do 2019 roku.

Czy mieszkając w okolicy, rozwijałeś jakieś ulubione zajęcia? 

HW: Nasze działania były zawsze ukierunkowane na szkolenia! 

Ulubione to:

• Pływanie na otwartej wodzie Zagłębienie piasku or Zbiorniki z przepiórczym strumieniem
• Jazda przez całą drogę w górę Kolob Road na zachodnim skraju Parku Narodowego Zion do zbiornika.
• Robienie dużych szutrowych pętli rowerowych w górę Mesa and Smith Mesa Road iw dół Kolob Road; wokół rezerwatu Red Cliffs Desert od St. George do Silver Reef i Leeds; i na zachód od Bearclaw Poppy do Old US 91 przez drogi Apex Mine, West Mountain i Bulldog Pass. 
• Bieganie górnym szlakiem JEM Trail i Hurricane Rim, Prospector Trail w rezerwacie Red Cliffs Desert oraz West Canyon Trail w Snow Canyon. I oczywiście wszystkie utwardzone szlaki Virgin River i Pętla Burmistrza w mieście. 

Czy masz jakieś ulubione restauracje, kawiarnie, szlaki turystyczne na obszarze Wielkiego Syjonu itp.? 

HW: River Rock Roasting Company w La Verkin jest wielkim faworytem kawa i wypieki potem pizza, sałatka i piwo. Black Bear Diner dla „Grizz”, jeśli potrzebowaliśmy obfitego śniadania po długim weekendzie treningowym. Naszymi sklepami były IBB Cyclery i Multisport oraz St. George Running Center. Angels Landing to obowiązkowa wędrówka na Syjonie, ale tylko jeśli nie boisz się wysokości! 

Co sprawia, że ​​Wielki Syjon jest dobrym miejscem do trenowania do triathlonu? 

HW: Dla nas to wielka rzecz, która sprawia, że ​​Wielki Syjon jest świetnym miejscem treningowym jest infrastruktura rowerowa. Kiedy spędzasz na rowerze tyle godzin, ile potrzebują sportowcy IRONMAN, ważne jest, aby mieć różne drogi, na których czujesz się bezpiecznie na rowerze. Ładne autostrady z dużymi poboczami, ciche boczne drogi i wiele ścieżek rowerowych / wielofunkcyjnych wokół St. George są niesamowite! 

Fantastyczne są również opcje biegania i pływania. Wodne fontanny na szlaku Virgin River i wokół pętli burmistrza ratują życie na długie dni i wspaniale jest mieć do wyboru tak wiele krytych i odkrytych basenów. Klimat panujący w okolicy sprawia, że ​​jest to idealne miejsce na treningi wczesną wiosną i późną jesienią dla osób z chłodniejszych, zaśnieżonych miejsc.

Heather, zauważyłaś, że szlak West Canyon w Snow Canyon jest jednym z twoich ulubionych miejsc do biegania. Czy możesz nam powiedzieć dlaczego? Jakieś inne lokalne ulubione treningi? 

HW: Zrobiłem TAK WIELE ciężkich powtórzeń i długich podbiegów West Canyon Trail i nigdy mi się to nie znudziło! Okolica z ogromnymi klifami z piaskowca jest przepiękna, nawierzchnia szutrowa jest świetna do szybkiego biegania (mniejszy wpływ niż asfalt) i masz dobry długi, stopniowy podjazd/zjazd, który jest świetny do ciężkich wysiłków i siły. Przydają się również toalety i woda na początku szlaku.

Gdyby przyjaciel odwiedzał Wielki Syjon i prosił Cię o wskazówki/rady dotyczące tego obszaru, co byś mu polecił? 

HW: Wszystkie powyższe! Ha. Zdecydowanie kierowałem ludźmi TUTAJ i Widły szlakowe aby opanować wszystkie wspaniałe szlaki w okolicy. The Centrum wydajności człowieka Uniwersytetu Utah Tech jeszcze nie został zbudowany, kiedy byliśmy w okolicy, ale wygląda niesamowicie. 

Czy na przestrzeni lat czuliście się mile widziani w społeczności Wielkiego Syjonu w jakiś szczególny sposób? 

HW: Szczerze mówiąc, po prostu słysząc „Hej, to Wurteles!” a ludzie machali nam, kiedy byliśmy na treningu, zawsze było bardzo miłe. Duch społeczności wokół wyścigu i chęć ludzi do wolontariatu i zaangażowania były zawsze wyjątkowe. 

Jakie jest twoje ulubione wspomnienie z Wielkiego Syjonu? 

HW: Za dużo do wyboru! Zawsze podobały mi się wielkie plakaty poprzednich zwycięzców targów co roku.

Co motywuje Cię (lub motywuje) do udziału w imprezach IRONMAN i triathlonie? Jak wykorzystujesz tę motywację w życiu codziennym? 

HW: Zawsze motywowało nas wyzwanie, by być jak najlepszymi. W triathlonie było tak wiele różnych elementów do opanowania i był to ciągły proces uczenia się. Zawsze było to satysfakcjonujące, ale wymagało to dużo ciężkiej pracy! Świadomość, że „robienie trudnych rzeczy” wymaga cierpliwości, ale przynosi wiele sensownej satysfakcji, to bardzo przydatna lekcja życia.

Wiele osób zna twoje dobrze znane wyniki wyścigowe, ale gdybyśmy zapytali twoich przyjaciół i rodzinę, w czym jesteś legendarny poza triathlonem, co by powiedzieli?

HW: Mam doświadczenie w genetyce leśnej i fizjologii roślin i słynę z przekazywania różnych faktów o drzewach, roślinach i ekologii podczas robienia rzeczy na świeżym powietrzu.
Jakie pasje realizujesz poza triathlonem? 

HW: Kiedy byliśmy zawodowymi triathlonistami, byliśmy w 100% zainwestowani w ten sport, a życie kręciło się wokół pływania, jazdy na rowerze, biegania, jedzenia, spania… 

Teraz kochamy kolarstwo górskie, rowery terenowe, narty surfingowe, windsurfing, biegi przełajowe, wędrówki z plecakiem oraz narciarstwo zjazdowe/przełajowe/przełajowe. Ogrodnictwo, dziewiarstwo, obróbka drewna i praca na rowerach to nasze hobby.