De geschiedenis van St. George is net zo interessant als historisch. De Virgin River Anasazi waren de eerste bewoners van St. George, bewoonend het gebied van ongeveer 200 voor Christus tot 1200 na Christus Ze lieten rotstekeningen en ruïnes van hun woningen achter. De reden voor hun vertrek is tot op de dag van vandaag onbekend. De Pauitische stam arriveerde tussen 1100 en 1200 na Christus en gebruikte het gebied als jachtgebied voor herten, konijnen en andere dieren. De Pauites verbouwden ook gewassen langs de rivierbeddingen, waaronder maïs, tarwe en meloenen. In 1776 werd de Dominguez-Escalante-partij de eerste geregistreerde Europese Amerikanen die het gebied bezochten. Pelsjagers en enquêtepartijen van de regering volgden.

In 1854 vestigde de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (ook bekend als de LDS-kerk of de Mormoonse kerk) een Indiase missie in Santa Clara, drie kilometer ten noordwesten van het huidige St. George. De kerk heeft proefboerderijen opgezet in de St. George Vallei in 1857-1858. In oktober 1861 riepen kerkleiders 309 families bijeen om de Cotton Mission op te richten. Na het uitbreken van de burgeroorlog in datzelfde jaar vond LDS-kerkpresident Brigham Young het nodig om, indien mogelijk, katoen te verbouwen. Veel van deze families die waren aangewezen om het gebied te vestigen, kwamen uit het zuiden en beschikten over de nodige vaardigheden om katoen te verbouwen en een gemeenschap te stichten. Als eerbetoon aan de bijnaam van hun voormalige huis noemden deze kolonisten de regio 'Utah's Dixie'.

St. George, Utah werd genoemd ter ere van de mormoonse apostel George A. Smith, ook wel bekend als de 'aardappelheilige', omdat hij er bij de vroege kolonisten op aandrong rauwe, ongeschilde aardappelen te eten om scheurbuik te genezen. Smith nam niet deel aan de nederzetting in de stad, maar selecteerde persoonlijk veel van de pioniers die het gebied oorspronkelijk hadden gesticht. De eerste jaren in St. George bleken moeilijk voor vroege bewoners vanwege uitdagingen zoals overstromingen, gebrek aan culinair water en verzengende zomerhitte. Een katoenfabriek die kort na de aankomst van de kolonisten werd opgericht, produceerde ongeveer 50 jaar lang af en toe, maar over het algemeen bleek katoen een mislukte onderneming. Het gebied produceerde ook al in 1874 zijde, maar de productie ervan droeg niet significant bij tot de economische welvaart van het gebied. Andere inspanningen van de vroege pioniers waren onder meer de productie van melasse, gedroogd fruit en zelfs wijn.

In datzelfde jaar begon de bouw van de St. George LDS-tabernakel, die in 1875 werd voltooid. In 1871 werd begonnen met de bouw van de St. George LDS-tempel, die een samenwerkingsverband werd dat vele gemeenschappen in Zuid-Utah verenigde. Mormoonse apostel Daniel H. Wells wijdde de tempel op 6 april 1877 in. Het was de eerste tempel die ten westen van de Mississippi werd gebouwd. De structuur werd eind jaren dertig en midden jaren zeventig ingrijpend gerenoveerd en is daarmee de langst continu in gebruik zijnde mormoonse tempel ter wereld.

In 1911 werd, ter herdenking van de 50e verjaardag van de vestiging van St. George, het Dixie Academy-gebouw gebouwd. De LDS-kerk exploiteerde de academie tot 1933, toen het een tweejarige universiteit werd binnen het hoger onderwijssysteem van Utah. De nieuwe Dixie College-campus werd in de jaren zestig geopend in de zuidoostelijke hoek van de stad. Tegenwoordig heeft Utah Tech University ruim 1960 inschrijvingen en beschikt het over doctoraal-, master-, bachelor- en associate-graden en certificeringen. Hun polytechnische focus zorgt voor actief leren binnen alle academische programma's.

Tegenwoordig is St. George de grootste stad in Washington County en de vijfde grootste stad in Utah. Het grootstedelijk gebied telt bijna 120,000 inwoners. Het is de afgelopen twintig jaar consequent gerangschikt als een van de snelst groeiende gebieden in het land en overtreft zelfs Las Vegas wat betreft de groei per hoofd van de bevolking. St. George is een populaire pensioenbestemming geworden, maar ook een toevluchtsoord voor mensen die op zoek zijn naar een tweede huis in een gematigder klimaat. Nieuwe bewoners voelen zich aangetrokken tot de landschappelijke schoonheid van St. George en de nabijheid van ongeëvenaarde recreatie, waaronder Zion National Park, Lake Powell en Grand Canyon National Park. De geschiedenis van St. George blijft nieuwe reizigers naar ons gebied verbazen. Kom en bekijk dit gebied zelf, u zult niet teleurgesteld zijn.