تاریخچه مختصر از یعقوب هامبلین

نگاهی به درون تاریخ صهیون بزرگ

ژاکوب هامبلین که به عنوان یک مبلغ و دوست هندی ها شناخته شده بود ، در کمک به روابط صحیح بین هندی ها و مهاجران مورمون در سراسر غرب و در ایجاد مأموریت پنبه در یوتا جنوبی نقش اساسی داشت. او هم به عنوان یک صلح و هم به عنوان سازنده جامعه خدمت می کرد.

هامبلین در 6 آوریل 1819 در سلیم ، اوهایو به دنیا آمد و والدینی که کشاورز بودند ، در جوانی کشاورزی خود را یاد گرفت. در پاییز 1839 ، او با لوسیدا تیلور ازدواج کرد (آنها در فوریه 1849 از هم جدا شدند). وی در مارس 1842 پس از شنیدن موعظه چند مبلغ ، به كلیسای عیسی مسیح مقدسین روزهای مقدس پیوست. هامبلین تقریباً بلافاصله خود مبلغین شد و به زودی به ناوو ، ایلینویز ، مقر کلیسا نقل مکان کرد.

هامبلین نخستین پیشگامانی بود که در سال 1847 دشت ها را به یوتا منتقل کرد. او نخستین بار در Tooele ، یک اجتماع کوچک در غرب غربی سالت لیک سیتی مستقر شد. وی در تاریخ 30 سپتامبر 1849 با راشل جود ازدواج کرد. در سال 1853 ، هنگامی که اسلحه هامبلین در هنگام درگیری با بومیان آمریکایی شلیک نشود ، به او الهام بخشید تا از جنگ با سرخپوستان دست بکشد ، و در عوض در میان آنها زندگی کند و با آنها همکاری کند. در حالی که در Tooele بود ، هامبلین با هندی های محلی رابطه بسیار خوبی برقرار کرد و یادگیری زبان های Pauite و Ute را یاد گرفت. این منجر به تماس نهایی او به عنوان مبلغ آمریکایی های بومی یوتای جنوبی در سال 1854 شد.

با ورود به جنوب غربی یوتا ، هامبلین به ساخت قلعه در اجتماع كوچك سانتا كلارا ، واقع در صعود از جنوب كمك كرد. سنت جورج. بر خلاف شهرت فعلی منطقه به عنوان نقطه استراحتگاه و محل بازنشستگی ، در آن زمان حل و فصل دیکسی یوتا به دلیل محیط سخت کویری ، شامل کمتر از 10 اینچ بارندگی سالانه و دمای تابستان بود که به طور مرتب به 110 درجه فارنهایت رسید. همچنین باید با سیلاب مقابله کرد ، یکی از آنها سه دیوار قلعه سانتا کلارا را در سال 1862 از بین برد. هامبلین و خانواده اش دیوار باقیمانده را برچیدند و از مواد آن برای ساخت یک خانه کاج دو طبقه خشت ، ماسه سنگ و پوندروسا درست در پایین رودخانه استفاده کردند. از قلعه سابق خانه Jacob Hamblin که در سال 1863 تکمیل شد ، یکی از معدود خانه های دوران پیشگامان است که هنوز در این منطقه پابرجاست. ساکنان اولیه از اتاق بزرگ بالای آن به عنوان مدرسه و مرکز اجتماع استفاده می کردند. هامبلین قد و قامت بزرگی در جامعه داشت و برای بسیاری به عنوان پدر عمل می کرد. امروز خانه هامبلین در سانتا کلارا روزانه برای تورهایی که توسط مبلغان LDS انجام می شود باز است.

هامبلین دقیقاً همانطور که در Tooele انجام داد ، با سرخپوستان محلی دوست شد و به سهولت در روابط میان آنها و مهاجران مورمون کمک می کند. وی اعتماد و اطمینان به بومیان آمریکایی را به دست آورد. هندی ها همیشه به توافق های خود با هامبلین عمل می کردند. یکی از برجسته ترین دستاوردهای وی در برقراری صلح با هندی ها ، مذاکره درباره پیمان فورت دفندی ، نیومکزیکو در نوامبر سال 1870 بود. هامبلین همچنین مرتباً از روستاهای هاپی در شمال آریزونا بازدید می کرد ، که منجر به بازگشایی "عبور از پدرها ، "گذرگاه کلیدی در رودخانه کلرادو.

هامبلین با دو زن دیگر به نام های سارا پریسیلا لوویت (سپتامبر 1857) و لوئیزا بونلی (نوامبر 1865) ازدواج کرد و 24 فرزند داشت و با فرزندخواندگی چندین فرزند دیگر گرفت. پس از تصویب قانون ادموندس در سال 1882 ، که تعدد زوجات را ممنوع اعلام کرد ، هامبلین به چشم دولت آمریکا فراری شد. او برای جلوگیری از اسیر پنهان شد و در کنار خانواده های آریزونا ، نیومکزیکو و چیهووا ، مکزیک ماند تا از عوامل فدرال فرار کند. هامبلین در 31 اوت 1886 در پلیستانون ، نیومکزیکو درگذشت. وی در آلپ ، آریزونا دفن شده است.