Γιατί να Φροντίζουμε για τη Μεγάλη Σιών; Τρεις ντόπιοι μιλούν για τη γη, την κοινότητα και την υπεύθυνη αναψυχή.

Πολλοί ντόπιοι εδώ έχουν βαθιές ρίζες. Κάποιοι τολμούν να φύγουν, αλλά οι περισσότεροι επιστρέφουν. Ένα κοινό έχουν όλοι τους; Μια βαθιά σύνδεση με αυτό το έδαφος σε συνδυασμό με μια αίσθηση ιδιοκτησίας.

Ρωτήστε οποιονδήποτε ντόπιο της Μεγάλης Σιών τι ενσαρκώνει η γη τους και θα λάβετε τόσες απαντήσεις όσα αστέρια υπάρχουν στον ουράνιο νυχτερινό ουρανό της. Η αρμονία και το θαύμα χορεύουν σε αυτούς τους ορίζοντες, όπου ο ήλιος φωτίζει έναν αψεγάδιαστο, γαλάζιο ουρανό και φλέγεται πάνω από ένα γλυπτό τοπίο. Κανείς δεν καταλαβαίνει τη συναισθηματική προσκόλληση στη Μεγαλύτερη Σιών - μια Χώρα Ευλάβειας - καλύτερα από εκείνους που ζουν, εργάζονται και μεγαλώνουν οικογένειες εδώ. 

Ένας ντόπιος πολλών γενεών θυμάται τις παιδικές αναμνήσεις του Αγίου Γεωργίου ως μια μικρή πόλη του αυτοκινητόδρομου. Ένας δάσκαλος-οδηγός περιπέτειας αναπαράγει στοιχεία για τις καλντέρας των ηφαιστείων και τους ομοιογενείς ψαμμίτες. Και ένα μπούμερανγκ της Μεγάλης Σιών περιγράφει τη θριαμβευτική επιστροφή του στο σπίτι μετά από 20 χρόνια μακριά. 

Όλα μαρτυρούν μια συλλογική ευλάβεια προς τη Μεγάλη Σιών. Πέρα από τη γεωγραφική της ανωμαλία, η γη στεγάζει μια περήφανη κοινότητα που οδηγείται από τη φιλοξενία και την καλοσύνη. Οι κάτοικοι καλωσορίζουν όλους τους επισκέπτες να κάνουν αυτό που κάνουν καλύτερα οι ντόπιοι: να ψωνίσουν και τρώτε τοπικά, αναζητήστε ασφαλή περιπέτειες, εθελοντής για εκδηλώσεις, και εξασκήστε την εθιμοτυπία των μονοπατιών. Δεν υπάρχει καλύτερος οδηγός για το γιατί αξίζει να διατηρηθεί αυτή η Χώρα του Σεβασμού από τις ιστορίες τους εδώ. 

---

Φιλοξενία γεμάτη από Pioneer Roots

«Είμαι τόσο ντόπιος όσο έρχονται και δεν θέλω να φύγω ποτέ». Ο Shayne Wittwer χρωστάει πολλά στους πρωτοπόρους προγόνους του. Πολύ πριν οι Wittwers γίνουν ξενοδόχοι, η κληρονομιά της οικογένειας ήταν χαραγμένη σε πέτρα χρησιμοποιώντας γράσο άξονα βαγονιών — εξακολουθεί να είναι ορατή σήμερα κατά μήκος Κρατικό πάρκο Snow Canyon's Pioneer Names Trail.

Η ιστορία του Shayne για την Greater Zion χρονολογείται από τη δεκαετία του 1860. «Είμαστε εδώ για πάντα, κυρίως ως αγρότες και κτηνοτρόφοι», δηλώνει. Λίγο μετά από ένα σύντομο πέρασμα στο Λας Βέγκας όπου η οικογένειά του άνοιξε το πρώτο τους ξενοδοχείο, επέστρεψαν στη Σάντα Κλάρα τη δεκαετία του 1950 και άνοιξαν το πρώτο τους ξενοδοχείο στη Γιούτα στη λεωφόρο St. George Boulevard. 

Η Wittwer Hospitality Ο Διευθύνων Σύμβουλος είχε μια πρώτη θέση για την ανάπτυξη της Greater Zion, πρώτα ως παιδί και σήμερα ως επιχειρηματίας, μανιώδης ποδηλάτης βουνού, οικογενειάρχης και εκπρόσωπος της κοινότητας. «Αντί να είμαστε ενδιάμεσος σταθμός, έχουμε γίνει προορισμός και από τις δύο κατευθύνσεις. Είμαι έκπληκτος με το πόσες επιχειρήσεις βλέπουμε από αγορές όπως η Καλιφόρνια και η Αριζόνα… ακόμα και η Ουάσιγκτον, το Όρεγκον και το Τέξας».

Δεν είναι περίεργο που οι ταξιδιώτες αναζητούν τη Μεγάλη Σιών. «Υπάρχει κάτι εδώ για όλους», λέει. «Μπορείς να κάνεις 20 διαφορετικά πράγματα σε μια μέρα που είναι τόσο ανόμοια μεταξύ τους και όλα είναι ευχάριστα». 

Αυτή η ποικιλία είναι που κάνει την Greater Zion ένα μέρος που πρέπει να διατηρηθεί για τις μελλοντικές γενιές ντόπιων και εξερευνητών. «Είμαι της νοοτροπίας ότι η γη προοριζόταν να φαίνεται και να χρησιμοποιείται. Γι' αυτό ζούμε όλοι εδώ. Και γι' αυτό οι άνθρωποι έρχονται να το επισκεφτούν. Ελάτε να ζήσετε πλήρως και να το απολαύσετε. Αλλά αφήστε το για να βιώσουν και άλλοι το ίδιο πράγμα σε 100 χρόνια από τώρα». 

---

Εκπαίδευση στο υπέροχο ύπαιθρο 

Ο Rick Praetzel πηγαίνει την περιπέτεια στο επόμενο επίπεδο. «Όταν βλέπω κάποιον να επιστρέφει από μια εμπειρία και έχει αυτό το βλέμμα στα μάτια, αυτό το λαμπερό φως, και προσπαθούν να το εκφράσουν με λέξεις. Απλώς λέω, «Είναι μια χαρά. Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις». 

Αλλά ο Ρικ δεν οδηγείται αποκλειστικά από την έκρηξη αδρεναλίνης. Για εκείνον και τον δικό του Εταιρεία περιπέτειας Zion ομάδα, η εμπειρία της Greater Zion έχει να κάνει με την ανθρώπινη εμπειρία — μια εμπειρία που θα πρέπει να δοθεί στην επόμενη γενιά. 

Ο Ρικ δεν έχασε ποτέ την ικανότητά του να διδάσκει ή να συνδέεται με μαθητές, παρόλο που ίδρυσε μια εταιρεία περιπέτειας το 1996. Ο πρώην καθηγητής μαθηματικών και φυσικής μεταδίδει με ενθουσιασμό τη σοφία του στους σημερινούς μαθητές του μεγάλου εξωτερικού χώρου. 

Το γεωγραφικό φαινόμενο της Σιών - που κατέχει το παχύτερο στρώμα ομοιογενούς ψαμμίτη, το μεγαλύτερο σούπερ ηφαίστειο καλντέρα, ίχνη δεινοσαύρων και τρεις μεγάλες γεωγραφικές ζώνες (Μεγάλη Λεκάνη, Οροπέδιο του Κολοράντο και την έρημο Μοχάβε) - συνεχίζει να τον εντυπωσιάζει καθημερινά. «Όταν βάζεις ψαμμίτη με νερό και βαρύτητα μέσα σε ένα φαράγγι σχισμής, είναι πέρα ​​από οτιδήποτε. Η ομορφιά του καταναλώνει κάθε ανθρώπινη ιδιότητα. Δεν μπορείς παρά να είσαι ευτυχισμένος ή να βιώσεις χαρά και απορία. Το να ζω στη Μεγάλη Σιών για μένα είναι ένα ατελείωτο απόθεμα εκείνων των στιγμών».

Η καλλιέργεια αυτών των στιγμών για να απολαύσουν οι μελλοντικοί εξερευνητές είναι το κλειδί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η βιωσιμότητα εισχωρεί στο πρόγραμμα σπουδών του Rick για τις επιστήμες και τον αθλητισμό. Στην πορεία, οι οδηγοί επισημαίνουν κρυποβιοτικά πτερύγια χώματος ή ψαμμίτη και εξηγούν τη σημασία του να φέρετε μια επιπλέον σακούλα σκουπιδιών για να τη συσκευάσετε. «Όταν αναλαμβάνετε μια αίσθηση ευθύνης, όχι μια αίσθηση υποχρέωσης, αλλά μια αίσθηση ότι είναι δική σας, για λογαριασμό των παιδιών και των εγγονιών σας και όλων των άλλων, τότε δεν υπάρχει πραγματικά απώλεια χαράς ή εμπειρίας στο να συνυπολογίσετε αυτές τις ενέργειες σε όλα όσα κάνετε κάνω. Είναι στα χέρια όλων. Απλώς χαλιναγωγήστε τον εαυτό σας λίγο, ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση σε αυτό το καταπληκτικό μέρος.»

---

Ο ιθαγενής επιστρέφει στο σπίτι 

«Αγαπήστε το ή χάστε το. Είναι τόσο απλό." Αν υπάρχει κάτι που ο Χανκ Βαν Όρντεν θέλει να γνωρίζουν οι ταξιδιώτες και οι ντόπιοι για την προστασία της Μεγάλης Σιών, είναι αυτό.

«Η έρημος είναι τόσο όμορφα τραχιά, αλλά ταυτόχρονα τόσο λεπτή. Όταν δεν σεβόμαστε το έδαφος, θα χάσουμε την πρόσβαση σε αυτό», λέει ο Hank. «Ένα από τα πράγματα που κάνουν τη Μεγάλη Σιών τόσο σπουδαία είναι το επίπεδο πρόσβασης που έχουμε σε αυτές τις όμορφες χώρες. Αυτή η πρόσβαση θα μπορούσε εύκολα να αφαιρεθεί από εμάς εάν οι ενέργειές μας δεν σέβονται το έδαφος. Η προστασία των εδαφών πρέπει πρώτα και κύρια να προέρχεται από αυτούς που τα χρησιμοποιούν».

Ο Χανκ υπερηφανεύεται για την Greater Zion για διάφορους λόγους, αλλά δύο χαρακτηριστικά ξεχωρίζουν περισσότερο: η κοινότητα και το τοπίο. Οι άνθρωποι και το τοπίο, καθώς και η ευκαιρία να διαχειριστεί ένα νέο πολυτελές ξενοδοχείο και εστιατόριο στη γενέτειρά του, είναι ο λόγος που επέστρεψε στην Greater Zion πρόσφατα μετά από 20 χρόνια μακριά. 

«Μετακινήθηκα ανάμεσα σε έξι διαφορετικές πολιτείες [μετά το γυμνάσιο], μόνο για να συνειδητοποιήσω ότι οπουδήποτε μετακινήθηκα ποτέ δεν στοιβαζόμουν στη Μεγάλη Σιών. Όταν η ευκαιρία να μετακομίσετε στο σπίτι και να διαχειριστείτε μια τόσο μεγάλη ιδιοκτησία όπως Συλλογή The Advenire, Autograph, δεν δίστασα ούτε δευτερόλεπτο. Ήταν ένα σενάριο για να πετάξετε τα πάντα και να τρέξετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε!». 

Στη δουλειά του, ο Χανκ ακούει συχνά επισκέπτες να αφηγούνται τις παραμονές τους. «Πρόσφατα φιλοξενήσαμε έναν επαγγελματία ποδηλάτη βουνού από τη Νέα Ζηλανδία με τη χορηγία της Red Bull για ένα μήνα. Αυτός ο παγκόσμιος ταξιδιώτης είπε ότι το έδαφος της Μεγάλης Σιών δεν μοιάζει με τίποτα που είχε δει ποτέ σε όλα τα ταξίδια του. Το χώμα, τα βουνά και τα μέσα ήταν τα καλύτερα που είχε οδηγήσει ποτέ. Αλλά είπε επίσης ότι δεν είχε ξαναζήσει αυτό το επίπεδο φιλοξενίας. Όλοι όσοι συνάντησε ήταν τόσο φιλικοί και εξυπηρετικοί σε όλο το ταξίδι του. Αυτό πραγματικά με κόλλησε και είναι κάτι για το οποίο ολόκληρη η κοινότητα πρέπει να είναι περήφανη». 

Πώς να επισκεφτείτε υπεύθυνα τη χώρα της ευλάβειας 

Ο Rick Praetzel συνοψίζει καλύτερα μια ημέρα της Μεγάλης Σιών ως εξής: Έχει να κάνει με τη «δημιουργία οικείων εμπειριών, όπως η εύρεση μιας ήσυχης γωνιάς του πάρκου όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε το φως να αλλάζει κατά τη διάρκεια της ημέρας και να δείτε ένα πολύ μικρό ιδιαίτερο μέρος ενός μεγάλου , γενική περιοχή.” Του αρέσει να πασπαλίζει αυτή την «ανθρώπινη εμπειρία» σε κάθε του ταξίδι. "Αυτό δίνει στον επισκέπτη το ίδιο κομμάτι της ζωής που έχει ένας ντόπιος εδώ."

Αυτή η ολιστική ανθρώπινη εμπειρία είναι εύκολο να επιτευχθεί, ενώ την πληρώνετε στην επόμενη σεζόν των επισκεπτών. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο διάβασμα και προετοιμασία. Οι δράσεις βιωσιμότητας είναι ένα απλό πρόσθετο όφελος για να απολαύσετε τη δράση. Ανατρέξτε στη λίστα ελέγχου Land of Forever για όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε για το πώς να επισκεφθείτε την Greater Sion υπεύθυνα, με ευλάβεια. 

Γραμμένο από Stephanie DeGraw

Τα έργα ανάπτυξης προορισμού στην κομητεία της Ουάσιγκτον προχωρούν με πλήρη ταχύτητα. Σύμφωνα με την Γραφείο Συνεδρίων και Τουρισμού Greater Zion, περισσότερα από 25 εκατομμύρια δολάρια που δημιουργούνται από τον τουρισμό έχουν διανεμηθεί σε έργα της κομητείας τα τελευταία 10 χρόνια. 

Το συμβούλιο τουρισμού δημοσίευσε τις τρέχουσες ενημερώσεις για έργα υπό ανάπτυξη το 2022 την εβδομάδα 20-26 Ιουνίου. Ο κατάλογος περιλαμβάνει συντήρηση σε υπάρχοντες χώρους και υποδομές και νέα περιουσιακά στοιχεία. Το νομοθετικό σώμα της Γιούτα απαιτεί από τις κομητείες σε όλη την πολιτεία να δαπανούν τουλάχιστον το 47% για την ίδρυση και την προώθηση του τουρισμού. Η Greater Zion ξοδεύει το 53% σε έργα και υποδομές που σχετίζονται με τον τουρισμό, δήλωσε ο διευθυντής του Greater Zion Convention and Tourism Kevin Lewis.

Είπε επίσης ότι η αποστολή της Greater Zion είναι να χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια που παράγονται από τον τουρισμό για να δημιουργήσει μια ανώτερη εμπειρία για τους ντόπιους, όχι μόνο για τους επισκέπτες. Εκτός από την ανάπτυξη υποδομών, μονοπατιών και εγκαταστάσεων, καλύπτουν τις μελλοντικές ανάγκες της περιοχής. Η ομάδα συνεργάζεται στενά με κοινοτικούς ηγέτες, διαχειριστές γης και κατοίκους για να το κάνει.

"Καθώς η πόλη μεγαλώνει, οι ανέσεις αυξάνονται και υπάρχει ένα μικρό δώρο και πάρτε εκεί", είπε ο Lewis. «Αν κοιτάξετε τους μεγάλους μητροπολίτες, καθώς μεγαλώνουν, αρχίζουν να χτίζουν και οι ιδιωτικές επενδύσεις συμβαδίζουν με αυτό. Δεν είναι όλα δημόσια επένδυση, και νομίζω ότι αυτό θα δείτε να συμβαίνει εδώ. Καθώς συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε».

Τα χρήματα από την προσωρινή διαμονή επισκεπτών είναι γνωστά ως προσωρινός φόρος δωματίου και χρηματοδοτούν τα έργα. Ο Lewis εξήγησε ότι μια πόλη ή μια ομάδα στην κομητεία της Ουάσιγκτον μπορεί να ζητήσει υποστήριξη από το τουριστικό συμβούλιο της Great Zion. Εφαρμόζονται μέσω του συμβουλίου, το οποίο προτείνει συγκεκριμένες προτάσεις στην Επιτροπή της Περιφέρειας. 

«Η επιτροπή τελικά εγκρίνει τη χρήση των κεφαλαίων, τα οποία θα λάβουν τις πληροφορίες που έχουμε στη διαδικασία υποβολής αιτήσεων», είπε.

Τα τοπικά έργα έχουν επωφεληθεί από τουριστικά δολάρια, όπως:

• The Zion Corridor Trail 
• Πλακόστρωτο μονοπάτι State Route 18
• Βελτιώσεις τύρφης του St. George Little Valley
• St. George Little Valley Pickleball Βελτιώσεις
• Spring Hollow and Grass Mountain Biking Project
• Santa Clara Canyon View Park/Πίστα BMX
• Sand Mountain OHV Staging Area (Waddy's Parking Corral)
• Hurricane Trail System (600 N. Trail)
• Ιππικό Πάρκο Hurricane

The Zion Corridor Trail είναι ένα πλακόστρωτο έργο που συνδέει το La Verkin με το Springdale με το Εθνικό Πάρκο Zion κατά μήκος της κρατικής διαδρομής 9. Θα έχει περίπου 18 μίλια, συμπεριλαμβανομένης μιας υπόγειας διάβασης, γέφυρες και πεζόδρομους. Ο στόχος είναι να μειωθούν τα κενά και να βελτιωθούν οι ενεργές επιλογές μεταφοράς στον διάδρομο Zion, δήλωσε ο Leslie Fonger, υπεύθυνος ανάπτυξης προορισμού, Greater Zion.

Το εκτιμώμενο κόστος είναι 13.5 εκατομμύρια δολάρια, εκ των οποίων 10.8 εκατομμύρια δολάρια θα προέλθουν από το Υπουργείο Μεταφορών της Γιούτα και 2.7 εκατομμύρια δολάρια από την Κομητεία της Ουάσιγκτον. Οι ομάδες που συμμετέχουν περιλαμβάνουν το Zion Regional Collaborative, Virgin, Rockville, Springdale, La Verkin και Washington County. Ο Fonger είπε ότι αναζητείται η συμβολή της κοινότητας. Το έργο θα ολοκληρωθεί το 2026.

Κρατική διαδρομή 18 λαμβάνει face-lift και συνδυάζει έργα διαπλάτυνσης δρόμου με πλακόστρωτο μονοπάτι. Το μονοπάτι θα συνδέει το Veyo με το Central, τρέχοντας κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της κρατικής διαδρομής 18. 

«Οι ποδηλάτες θα έχουν μια πολύ πιο ασφαλή διαδρομή», είπε ο Fonger.

Ο Lewis πρόσθεσε ότι η αυξημένη κίνηση σε αυτόν τον αυτοκινητόδρομο και πολλά γεγονότα που συμβαίνουν σε αυτήν την περιοχή οδήγησαν στην έγκριση αυτού του έργου.

«Ο μαραθώνιος είναι ένα από τα γεγονότα όπου οι άνθρωποι βρίσκονται εκεί ψηλά στην κρατική διαδρομή 18, τρέχουν συνεχώς αυτόν τον αυτοκινητόδρομο και προετοιμάζονται για τον μαραθώνιο», είπε ο Lewis. «Όπως δύο μήνες πριν, αν έχετε πάει ποτέ εκεί πάνω, θα βλέπετε κόσμο κάθε πρωί. Σε αυτό το τμήμα, είναι λίγο πιο απομακρυσμένο, αλλά θέλουν να εκτελέσουν το μάθημα. Και έτσι, ένα από τα πράγματα στη σχεδίαση ήταν να διατηρηθεί ο βαθμός δρόμου, έτσι ώστε να μπορούν να προπονούνται στον ίδιο βαθμό, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα είναι στο δρόμο».

Βελτιώσεις τύρφης του St. George Little Valley εστίαση στην αντικατάσταση του μεγαλύτερου μέρους του φυσικού χλοοτάπητα με τεχνητό χλοοτάπητα στα γήπεδα ποδοσφαίρου. Ο Fonger είπε ότι μειώνει τη χρήση νερού και αφήνει το φυσικό γρασίδι να ξεκουραστεί. Θα παρέχει επίσης χρήση εκτός σεζόν για τουρνουά και χαμηλότερο κόστος συντήρησης. 

St. George Little Valley Pickleball Βελτιώσεις επεκτείνετε το συγκρότημα με επιπλέον 10 γήπεδα και προσθέστε ένα γήπεδο πρωταθλήματος με καθίσματα σταδίου. Εκτός από την προσέλκυση περιφερειακών και εθνικών τουρνουά όλο το χρόνο, η τοπική χρήση των γηπέδων είναι πολύ υψηλή, είπε. Το έργο θα κοστίσει περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια και αναμένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2023.

Spring Hollow and Grass Valley Mountain Biking Project παρουσιάστε νέα μονοπάτια ποδηλασίας βουνού στον Εθνικό Δρυμό Dixie που θα κατασκευαστούν σε φάσεις τα επόμενα χρόνια. Ο Fonger είπε ότι περιλαμβάνει 44 μίλια νέα μονοπάτια στην περιοχή Spring Hollow και 11 μίλια νέα μονοπάτια στην περιοχή Pine Valley. 

Θα υπάρχουν επίσης νέα μονοπάτια, χώρος οργάνωσης εκδηλώσεων και διάσπαρτος χώρος κατασκήνωσης. Θα προστεθούν περίπου 20 μίλια μονοπατιού στο Spring Hollow και μια κεφαλή μονοπατιού και οι περιοχές σταδιακής και διάσπαρτης κατασκήνωσης.

Ο Fonger είπε ότι στόχος είναι να παρέχουμε νέα στοιχεία ορεινής ποδηλασίας που δεν είναι προς το παρόν διαθέσιμα στην κομητεία της Ουάσιγκτον. Επίσης, έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί αγώνες αγώνων, κατηφόρες και γραμμές άλματος. Ένα άλλο πλεονέκτημα, είπε, είναι η παροχή μονοπατιών σε υψηλότερο υψόμετρο που μπορεί να χρησιμοποιήσει το κοινό κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής ζέστης.

Η χρηματοδότηση υπολογίζεται σε 508,464 $ για τη Φάση 1 και 288,204 $ για τη Φάση 2. Τα κεφάλαια για τον τουρισμό της Κομητείας της Ουάσιγκτον ανήλθαν σε 800,000 $ για αυτά τα έξοδα. Το Γραφείο Υπαίθριας Αναψυχής της Γιούτα έχει παράσχει επιχορηγήσεις αξίας 560,000 $. Η υπόλοιπη χρηματοδότηση παρέχεται από το Dixie National Forest και δωρεές από την Southern Utah Trail Alliance, Trails Utah και Vacation Races. Ο Fonger είπε ότι η Φάση 1 βρίσκεται σε εξέλιξη και θα πρέπει να ολοκληρωθεί έως το 2022. Η Φάση 2 θα ξεκινήσει αργότερα φέτος και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους.

Santa Clara Canyon View Park/Πίστα BMX επικεντρώνεται στο Canyon View Park. Περιλαμβάνει πίστα BMX, γήπεδα σόφτμπολ και άλλες ανέσεις. Τα νέα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν βελτιώσεις μονοπατιού, στάθμευσης και τουαλέτας σε τρεις φάσεις. Η ώθηση των τροποποιήσεων θα αυξήσει τη δυνατότητα φιλοξενίας μεγαλύτερων εκδηλώσεων BMX, softball και μπέιζμπολ νέων μέσω των αναβαθμίσεων. Τα έξοδα είναι περίπου 800,000 $ με τα χρήματα του τουρισμού της Κομητείας της Ουάσιγκτον να συνεισφέρουν 260,000 $. Η ολοκλήρωση αναμένεται αργότερα το 2022, είπε ο Fonger.

Hurricane Trails System (600 N. Trail) είναι ένα πλακόστρωτο μονοπάτι που θα συνδέει το Grandpa's Pond Park με το 200 East in Hurricane. Για 5 μίλια, θα ακολουθήσει εν μέρει το 600 North και θεωρείται ως ένα περιφερειακά σημαντικό έργο μονοπατιού, είπε ο Fonger. Αυτό εκπληρώνει το Active Transportation Plan της Hurricane City και βελτιώνει την ασφάλεια στο 600 North, ενώ συνδέεται με το περιφερειακό σύστημα μονοπατιών. Η χρηματοδότηση υπολογίζεται στα 2 εκατομμύρια δολάρια, με το κόστος να μοιράζεται η πόλη και τα τουριστικά ταμεία της κομητείας της Ουάσιγκτον. 

Ιππικό Πάρκο Hurricane βρίσκεται σε 40 στρέμματα νοτιοανατολικά του αεροδρομίου και θα διπλασιάσει τη χωρητικότητα του American Legion Rodeo Arena που χρησιμοποιείται επί του παρόντος. Ο νέος χώρος θα περιλαμβάνει χώρους ροντέο με 2,000 θέσεις, κτήριο τουαλέτας, περίπτερο παραχώρησης, περίπτερο, χώρους στάθμευσης, περίπτερο εκφωνητών, μονοπάτια πεζοπορίας και χώρους για πικνίκ.

Ο νέος χώρος θα διπλασιάσει το μέγεθος του American Legion Rodeo Arena που χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή.

«Όπως με πολλά από αυτά τα άλλα έργα, η ζήτηση ξεπερνά τις εγκαταστάσεις», είπε ο Fonger.

Αυτό δεν θα ωφελήσει μόνο το Peach Days αλλά και νέες εκδηλώσεις και θα προσφέρει χώρο για οικογενειακή ιππασία, πρόσθεσε ο Fonger. Η χρηματοδότηση παρέχεται από την Hurricane City και υποστηρίζεται από την κομητεία της Ουάσιγκτον και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς. Το κόστος υπολογίζεται στα 2.4 εκατομμύρια δολάρια. Το έργο περιλαμβάνει επίσης νυχτερινό φωτισμό και κερκίδες, καθώς και παιδική χαρά. Το έργο αυτό προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2022.

Εκτός από τα παγκόσμια πρωταθλήματα 2021 και 2022 IRONMAN 70.3, η IRONMAN στρέφεται στην Greater Sion για να φιλοξενήσει το αναβαλλόμενο πρωτάθλημά τους, φέρνοντας εκατομμύρια ακόμη οικονομικούς αντίκτυπους στην κομητεία της Ουάσινγκτον

Διαβάστε το δελτίο τύπου της IRONMAN σχετικά με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN του 2021 στον Άγιο Γεώργιο εδώ.

Άγιος Γεώργιος, Γιούτα (23 Σεπτεμβρίου 2021) - Αμέσως μετά το διάσημο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN® 70.3® που διεξήχθη στον Άγιο Γεώργιο την περασμένη εβδομάδα, η IRONMAN ανακοίνωσε σήμερα ότι φέρνει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN του 2021, που παραδοσιακά διεξάγεται στην Κόνα της Χαβάης, στο St. Γεώργιος στις 7 Μαΐου 2022.

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN είναι το μακρύτερο και διακεκριμένο αγώνισμα αντοχής στον κόσμο, αλλά λόγω των περιορισμών του Covid-19 στην πατρίδα του, η κορυφαία εμπειρία στο κύκλωμα τριάθλου πλήρους απόστασης (140.6 μίλια) του IRONMAN δεν έχει συμβεί από το 2019. Ο αγώνας του 2020 ακυρώθηκε εντελώς και στις αρχές Αυγούστου, η διοργάνωση του 2021 που είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στις 9 Οκτωβρίου 2021, αναβλήθηκε. Καθώς οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί και η προσβασιμότητα στη Χαβάη συνεχίζονταν, τα στελέχη της IRONMAN αναζήτησαν λύσεις και βρήκαν μια λύση στην ευρύτερη Σιών.

"Είμαστε τυχεροί που έχουμε δημιουργήσει μια τόσο ισχυρή και αξιόπιστη σχέση με τους φίλους μας στην ευρύτερη περιοχή του Αγίου Γεωργίου τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια", δήλωσε ο Andrew Messick, Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου IRONMAN. «Αγ. Ο Γιώργος προχώρησε για να διασφαλίσει ότι οι αθλητές IRONMAN θα έχουν ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα 2021, ακόμη και αν καθυστερήσει το 2022. Όλοι μόλις είδαμε γιατί αυτό το ξεχωριστό μέρος ονομάστηκε "Land of Endurance" και είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε ένα εξαιρετικό πρωτάθλημα τον Μάιο .. "

«Η τιμή να φιλοξενήσω το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα IRONMAN εκτός της Χαβάης είναι εξίσου ταπεινωτική όσο και λαμπρή», δήλωσε ο Κέβιν Λιούις, Διευθυντής του Συνεδρίου και του Τουριστικού Γραφείου Greater Sion. «Είναι λίγες οι εκδηλώσεις που κατέχουν το κύρος και τον σεβασμό του Kona. Το να με επιλέγουν ως προορισμό με την ικανότητα και τον χαρακτήρα να φιλοξενήσω αυτό το γεγονός μου κόβει την ανάσα ».

«Η φιλοξενία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος IRONMAN είναι ένα ακόμη παράδειγμα των αθλητικών και ολυμπιακών προσπαθειών της Γιούτα, που αποδεικνύουν σε παγκόσμιο επίπεδο γιατί η Γιούτα είναι γνωστή ως Πολιτική Αθλητισμού», δήλωσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Γιούτα, Τζεφ Ρόμπινς. «Μαζί με τους συνεργάτες μας, ανυπομονούμε να καλωσορίσουμε τον κόσμο στη Γιούτα».

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN του 2021 θα αντικαταστήσει το προηγούμενο προγραμματισμένο πρωτάθλημα IRONMAN της Βόρειας Αμερικής στις 7 Μαΐου 2022. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2022 αναμένεται να επιστρέψει στην Kona τον Οκτώβριο του 2022.

«Νομίζω ότι καταλαβαίνουμε το βάρος και την ευθύνη που έχουμε τώρα για να προωθήσουμε την αγαπημένη σημασία του Kona και δεν παίρνουμε αυτή την ευθύνη επιπόλαια», δήλωσε ο Lewis. «Έχουμε τον βαθύτερο σεβασμό για την κληρονομιά του IRONMAN και για όλα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν-το πάθος, τα όνειρα, η ένταση και η ανθρώπινη διάθεση να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, καθώς προχωράμε για να χτίσουμε κάτι καλύτερο. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να τιμήσουμε πραγματικά αυτήν την κληρονομιά σε ένα μέρος όπου η γη διατηρεί ένα οικείο πνεύμα και οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τι πραγματικά σημαίνει αυτό ».

Με τη συνεχή αβεβαιότητα των ταξιδιών σε όλο τον κόσμο, οι αξιωματούχοι αισθάνθηκαν σίγουροι για την ευκαιρία στο St. George. Η μεταφορά του αγώνα στον Άγιο Γεώργιο το 2022 δίνει στους διεθνείς αθλητές παγκόσμιας κλάσης μια άλλη ευκαιρία να αγωνιστούν στη Γη της Αντοχής και επιβραβεύει τις τοπικές προσπάθειες και τη δέσμευση της κοινότητας για επιτυχία.

"Είναι σαφές ότι οι αξιωματούχοι της IRONMAN σέβονται και εκτιμούν τον Άγιο Γεώργιο και τις γύρω κοινότητές μας", δήλωσε ο Lewis. «Έχουν εμπιστοσύνη στην ικανότητά μας να φιλοξενήσουμε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Έχουν γίνει μάρτυρες του επαγγελματισμού στις κοινότητές μας και των φορέων που υποστηρίζουν τον αγώνα. Έχουν δει τις δυνατότητές μας, έχουν νιώσει το πνεύμα των ανθρώπων μας και έχουν θαυμάσει στην ομορφιά των τοπίων μας. Σε μια εποχή που πολλά πράγματα στον κόσμο είναι ασαφή, οι αξιωματούχοι της IRONMAN είναι σίγουροι για τις δυνατότητες φιλοξενίας και τη φιλοξενία μας ».

Με τη σημερινή ανακοίνωση, ο Άγιος Γεώργιος θα φιλοξενήσει τώρα τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα σε διάστημα 13 μηνών, φέρνοντας εκατομμύρια δολάρια σε οικονομικό αντίκτυπο στην περιοχή. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα IRONMAN 70.3 της περασμένης εβδομάδας έφερε περίπου 18 εκατομμύρια δολάρια σε οικονομικό αντίκτυπο στην κομητεία Ουάσινγκτον. Στην εκδήλωση συμμετείχαν πάνω από 3500 αθλητές και έφερε περισσότερους από 12,000 επισκέπτες στην περιοχή. Το επόμενο έτος, ο Άγιος Γεώργιος θα φιλοξενήσει δύο επιπλέον διοργανώσεις Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Στις 7 Μαΐου, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN έχει προγραμματιστεί να φιλοξενήσει 4,000 αθλητές και έως 20,000 καλεσμένους και θεατές. Μια ανεξάρτητη μελέτη για το παγκόσμιο πρωτάθλημα IRONMAN στην Kona υπολόγισε τις οικονομικές επιπτώσεις άνω των 70 εκατομμυρίων δολαρίων στο νησί ετησίως. Στη συνέχεια, στις 28 και 29 Οκτωβρίου, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2022 IRONMAN 70.3 θα συμμετάσχει σχεδόν 7,000 αθλητές σε διευρυμένη μορφή διήμερου αγώνα. Οι οικονομικές επιπτώσεις από αυτόν τον αγώνα υπολογίζονται σε 20-25 εκατομμύρια δολάρια. Από την πρώτη του εκδήλωση το 2010, η IRONMAN εισέβαλε περισσότερα από 118 εκατομμύρια δολάρια απευθείας στην τοπική οικονομία. Με τα γεγονότα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος το 2022, αυτός ο αριθμός θα μπορούσε εύκολα να αυξηθεί σε πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια. "Βλέπουμε ήδη σημαντικά οφέλη από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN 70.3, όχι μόνο οικονομικά, αλλά με θετική έκθεση σε όλο τον κόσμο", δήλωσε ο Lewis. «Όπως ακριβώς έκαναν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στη βόρεια Γιούτα το 2002, η φιλοξενία αυτών των τριών παγκόσμιων πρωταθλημάτων αναδεικνύει τις ιδιότητες αυτής της περιοχής και ενισχύει τη θεμελιώδη οικονομική αξία των κοινοτήτων μας με ασυναγώνιστο τρόπο. Μέσω αυτών κερδίζουμε αξιοπιστία και σεβασμό σε όλο τον κόσμο. Το όφελος για τις συνολικές μας προσπάθειες οικονομικής ανάπτυξης από την έκθεση στα μέσα ενημέρωσης που κερδίζουμε δεν μοιάζει με τίποτα που έχει δει ποτέ αυτός ο τομέας ».

"Αυτό είναι ένα απίστευτο προνόμιο και είμαστε ευγνώμονες που κερδίσαμε την εμπιστοσύνη και την εμπιστοσύνη της οργάνωσης IRONMAN", δήλωσε ο Gil Almquist, Πρόεδρος της Επιτροπής της Κομητείας της Ουάσινγκτον. «Τα θετικά χαρακτηριστικά που συμβολίζει το IRONMAN συνδυάζονται τέλεια με τις ιδιότητες των ανθρώπων στις κοινότητές μας. Η διαρκής προσπάθεια αθλητών και εθελοντών μας εμπνέει να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι, να είμαστε περισσότερο φροντισμένοι και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον μέσα από προκλήσεις και αντιξοότητες. Σε όλη την ιστορία, οι κοινότητες, οι οργανισμοί και οι εθελοντές μας έχουν επιτύχει αξιοσημείωτα κατορθώματα συνεργαζόμενοι. Όσοι ήταν εδώ καταλαβαίνουν τι κάνει αυτό το μέρος τόσο ξεχωριστό. Όσοι δεν το έχουν, πρόκειται να το μάθουν ».

«Παρά τις δύσκολες συνθήκες στον κόσμο, έχουμε την τιμή να είμαστε σε θέση να φιλοξενήσουμε αυτές τις εκλεκτές και διάσημες εκδηλώσεις», δήλωσε ο Lewis. «Ζούμε σε ένα άγρια ​​όμορφο μέρος. Είναι ένα μέρος όπου οι καρδιές χτυπούν με πάθος, ο ιδρώτας κλαίει για το καλό των άλλων και το αίμα ρέει με αποφασιστικότητα. Νομίζω ότι καταλαβαίνουμε το βάρος και την ευθύνη που έχουμε τώρα για να προωθήσουμε την αγαπημένη σημασία του Kona και δεν παίρνουμε αυτή την ευθύνη επιπόλαια. Έχουμε μια διαρκή κληρονομιά επιτυχίας εδώ και για άλλη μια φορά, θα φτάσουμε σε αυτήν ».

Επερχόμενες εκδηλώσεις IRONMAN στον Άγιο Γεώργιο

2021 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN - 7 Μαΐου 2022

2022 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN 70.3: - 28 και 29 Οκτωβρίου 2022 (Παρασκευή Αγώνων Γυναικών, Σάββατο Ανδρών)

IRONMAN 70.3 Πρωτάθλημα Βορείου Αμερικής: 2023, 2025

IRONMAN Πρωτάθλημα Βορείου Αμερικής (140.6): 2024

Σχετικά με τη Μεγάλη Σιών

Βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνία της Γιούτα, το Greater Zion είναι ένας προορισμός που προσφέρει περισσότερα από 2,400 τετραγωνικά μίλια περιπέτειας και έμπνευσης. Το Εθνικό Πάρκο Σιών, το τέταρτο πιο δημοφιλές Εθνικό Πάρκο στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι το κορυφαίο αξιοθέατο, αλλά η Σιών είναι μόνο η αρχή. Τέσσερα κρατικά πάρκα και πολλά εδάφη αναψυχής όλο το χρόνο θέτουν τη βάση για μια αναπτυσσόμενη σκηνή ποδηλασίας βουνού, μερικά από τα καλύτερα οχήματα εκτός δρόμου στη χώρα, γραφικό και προκλητικό παιχνίδι σε 13 γήπεδα γκολφ κορυφαίας κατηγορίας, παγκόσμιας κλάσης πολιτιστικές παραστάσεις στο Κέντρο Τεχνών Tuacahn και πολλά άλλα. Οι ζωντανές κοινότητες του Αγίου Γεωργίου, του Springdale, του Hurricane, του Ivins και των πόλεων ανάμεσα προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία επιλογών διαμονής, εμπειριών φαγητού και πρόσβασης σε υπαίθριες δραστηριότητες μέσω τοπικών εξόδων και ταξιδιωτικών εταιρειών. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2021 και 2022 IRONMAN 70.3 και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN 2021, το Greater Zion είναι επίσης ένας προορισμός παγκόσμιας κλάσης για αθλητικές εκδηλώσεις, συνέδρια και συναντήσεις. Το Συνεδριακό και Τουριστικό Γραφείο Greater Sion είναι μια οντότητα που χρηματοδοτείται από φόρους παροδικών δωματίων της κομητείας Ουάσινγκτον, Γιούτα. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε το GreaterZion.com.

Βιώνοντας το Greater Zion με Καλημέρα Αμερική

Ως μέρος της Καλημέρα Αμερική Το πρόσφατο χαρακτηριστικό Rise & Shine, το Greater Zion επισημάνθηκε όταν έκανε μια στάση στη Γιούτα. Μιλώντας για τις τεράστιες εμπειρίες τους, μεταδόθηκαν ζωντανά από Κρατικό πάρκο Snow Canyon με την ανατολή του ηλίου να ανάβει τα μεγαλοπρεπή κόκκινα βράχια ως φόντο. Το τμήμα βίντεο δεν έδειξε μόνο το διαφορετικό έδαφος μέσα του Πανίσχυρα πέντε εθνικά πάρκα της Γιούτα  αλλά έδωσε επίσης στους θεατές μια εσωτερική ματιά στις εμπειρίες γεμάτες αδρεναλίνη εδώ στο Greater Zion. Δικα τους μέσω ferrata περιπέτεια λίγο έξω Εθνικό Πάρκο Σιών τους πήρε πάνω και ανάμεσα σε πανύψηλα τείχη φαραγγιού, ενώ ήταν συναρπαστικό ATV βόλτα στο Sand Mountain, μέσα Sand Hollow State Park, τους οδήγησε σε 17,000 στρέμματα μονοπατιών εκτός δρόμου.

Γράφτηκε από τον Devon O'Neil για το Bike Mag

Η άνοδος της φήμης της νοτιοδυτικής Γιούτα

Καθώς ανέβηκα από ένα φορτηγό στο πάρκινγκ Gooseberry Mesa της Γιούτα, οι οδοντωτές κορυφές του Redrock γέμισαν τη θέα προς τα βόρεια και τα ανατολικά, τονίζοντας τον παγκοσμίου φήμης ορίζοντα του Εθνικού Πάρκου Zion. Μου είπαν να περιμένω μια διαδρομή δύο έως τριών ωρών που ήταν τραχιά και τεχνική. Όμως, μελετώντας το επίπεδο περιβάλλον μας με έκανε δύσπιστο

Ίσως αν νιώθω την ανησυχία μου, ο Jake Weber, συνταξιούχος μηχανικός μάχης στρατού που γύρισε με το Utah Mountain Biking Adventures, προσέφερε ένα μέτρο καθησυχασμού. «Παίρνουμε πολλούς ανθρώπους που εμφανίζονται και λένε ότι θέλουν να κάνουν βόλτα 30 μίλια κάθε μέρα του ταξιδιού τους», μου είπε. "Αλλά μετά από περίπου 15 μίλια την πρώτη τους μέρα, είναι σαν," Ναι, είμαστε καλοί "και είναι έτοιμοι για μια μπύρα στο μονοπάτι."

Καλώς ήλθατε στη γη των «μιλίων μίλια». Ίσως τα έχετε ακούσει. Με λίγα λόγια - δεν προορίζεται - είναι πιο δύσκολο από τα τυπικά μίλια που τους κάνουν να νιώθουν περισσότερο. Όσο περισσότερο τους οδηγείτε, τόσο πιο άνετα θα αποκαλύπτετε ότι «μόνο» οδηγήσατε 10 μίλια σήμερα και χρειάστηκαν ακόμη δύο ώρες.

Δεν είχα οδηγήσει ποτέ ένα μίλι, όταν έφτασα στην κομητεία της Ουάσινγκτον, Γιούτα, η οποία είναι γνωστή για τους λάτρεις της ερήμου ως όαση singletrack και φιλοξενεί τον κορυφαίο διαγωνισμό freeride στον κόσμο, Red Bull Rampage, εκτός και μετά από το 2001. Ωστόσο, παραμένει κάτι από ένα κρυφό κόσμημα στον υπόλοιπο κόσμο της ιππασίας, εν μέρει επειδή είναι απομακρυσμένο: τέσσερις ώρες από το Salt Lake City, έξι ώρες από το Phoenix, εννέα ώρες από το Ντένβερ.

Ο Άγιος Γεώργιος, η έδρα της κομητείας και μια πόλη περίπου 90,000 ανθρώπων, πέρασε δεκαετίες ως κοινότητα συνταξιοδότησης για παίκτες γκολφ και εξακολουθεί να προσελκύει διασημότητες όπως ο Μάικλ Τζόρνταν στα χόρτα της. Όμως, ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η ​​περιπέτεια ξεκίνησε από το γκολφ ως το κορυφαίο αξιοθέατο της περιοχής. Ο αριθμός των ντόπιων outfitters διογκώθηκε από δώδεκα σε πάνω από 50. Η ορεινή ποδηλασία ξεπέρασε την οδική ποδηλασία ως την πιο δημοφιλή δίτροχη αναζήτηση. Με σχεδόν 90% αύξηση του πληθυσμού από το 2000, η ​​Washington County κατατάσσεται ως η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μητροπολιτική περιοχή στην Αμερική. Έχει επίσης ένα θερμότερο κλίμα από τον αντίπαλό του, Moab, πέντε ώρες στα βορειοανατολικά και προσφέρει νόμιμη οδήγηση και θερμοκρασίες 60 μοιρών στην κοιλιά του χειμώνα.

Σε αυτό το πρωί που λάμπει στις αρχές Οκτωβρίου, η φωτογράφος Margus Riga και εγώ είχαμε εγγραφεί σε ένα τοπικό πλήρωμα για μια περιστροφή κατά μήκος του South Rim και μέσω του Hidden Canyon. Το φραγκοστάφυλο, το πρωτότυπο ταξίδι μεσαίων και ακόμα πολλά αγαπημένα μεσαία από τα πέντε με μονοπάτια, φέρει μια σχεδόν μυθική φήμη μεταξύ εκείνων που το γνωρίζουν. Αυτό οφείλεται κυρίως στα χαρακτηριστικά του ψαμμίτη της Goose και στην εκπληκτική τους, αν και εκφοβιστική, ευελιξία.

«Είναι σαν γιγαντιαία ροκ μπισκότα στα οποία μπορείτε απλά να τυλίξετε», δήλωσε ο 54χρονος Κένι Τζόουνς, ο οποίος κατέχει το Gooseberry Yurts και κάποτε τερμάτισε 14 συνεχόμενα Leadville 100s πλάτη με πλάτη. «Πολλά από τα κάτω τμήματα των πετρωμάτων έχουν ένα ωραίο roll-y out. Έτσι φαίνονται πολύ απότομοι, αλλά στη συνέχεια το tranny αρπάζει τον μπροστινό τροχό σας και σας βγάζει από την κάθετη θέση. "

Ακολουθήσαμε τον Quentin Morisette, ιδιοκτήτη του Over the Edge Sports στον κοντινό τυφώνα, καθώς έπλεξε ανάμεσα στις λακκούβες στο βράχο - και τις γαρίδες άλμης που κρατούν, καθιστώντας το όχι-όχι για να τα περάσουμε - και τηρήσαμε τον τοπικό κωδικό να μην αφήστε τα ίχνη στο χώμα. Μας οδήγησε σε μια παιδική χαρά που το ονόμασε Skatepark: δύο βαθιά, συνδεδεμένα μπολ που μιμούνται τη ροή ενός ειδικά κατασκευασμένου μπολ από σκυρόδεμα. Από εκεί στρίψαμε ανάμεσα σε περίπτερα με κέδρους, κέδρους και κέδρους, καθώς και τους ομώνυμους θάμνους φραγκοστάφυλου της μέσας. Μετά από 15 λεπτά πάλης των ποδηλάτων μας πάνω, κάτω και πάνω από το τοπίο με ψαμμίτη - μια προπόνηση ολόκληρου του σώματος που ο μακροχρόνιος τοπικός Bill Bergeron συγκρίνει με το «να κολλήσουμε σε ένα κλουβί με έναν γορίλλα» - συναντήσαμε ένα μπισκότο ύψους 20 ποδιών που έμοιαζε με έναν μαλακό πύργο παγωτού. Ήταν απότομη και πολυεπίπεδη, με μια μικρή πτώση στην είσοδο λόγω σημαντικής έκθεσης. Ο Morisette πήγε στην κορυφή για δεύτερη φορά στη ζωή του και ετοιμάστηκε να πέσει.

Η γραμμή, εξήγησαν οι συνεργάτες μου, δεν έπρεπε να συγχέονται με το Τείχος των σημαντικών συνεπειών, το οποίο θα περάσουμε αργότερα ή το Τείχος του Θανάτου, το οποίο θα παραλείψαμε. Η Morisette κυλούσε, προσγειώθηκε την αρχική πτώση και έσπασε το κάτω μέρος καθώς οι υπόλοιποι το γυρίσαμε με τα τηλέφωνά μας. «Έχεις πήρε να με αστειεύομαι! " φώναξε ο Weber, ο οποίος υπηρέτησε δύο περιηγήσεις στο Ιράκ και έφυγε από το στρατό μετά από ένα ζευγάρι τραυματικών εγκεφαλικών τραυματισμών που τον έβαλε με PTSD. Τώρα προπονητής μιας τοπικής ομάδας γυμνασίου και σπάνια βλέπει κάποιον να δοκιμάζει το απόλυτο τέλος, εξ ου και η απίστευτη απάντησή του.

Η Morisette άφησε ένα πονηρό χαμόγελο. «Πηγαίνω εδώ για 23 χρόνια, και γίνεται καλύτερα», είπε. «Όταν είσαι στο βράχο, ο ουρανός είναι το όριο.»

Καθώς συνεχίσαμε προς το ψηλό σημείο του Gooseberry, συνειδητοποίησα γιατί οι ντόπιοι δίνουν προσοχή στα πλαϊνά κουμπιά των ελαστικών τους εδώ: Χρειάζεστε ένα μεγάλο στήριγμα για να πιάσετε τον ψαμμίτη εκτός θαλάμου. Βοηθά το μονοπάτι να σημειώνεται και με άσπρες κουκκίδες στο βράχο. Αλλιώς είναι εύκολο να περιπλανηθείτε.

Πετάξαμε πάνω από μια σανίδα πλάτους 4 ποδιών στο σημείο, μια ευάερη πέρκα με θέα στην κοιλάδα και τη Σιών. Το μονοπάτι κερδίζει μόνο 300 κατακόρυφα πόδια από το White Trailhead (υψόμετρο: 5,100 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας) μέχρι εδώ, αλλά ολόκληρη η διαδρομή περιλαμβάνει κέρδος περίπου 900 ποδιών. «Είναι και τα 10 πόδια κάθε φορά», είπε ο Morisette.

Σβήσαμε τον παλιό χώρο Rampage στα βόρεια, ο οποίος περιλαμβάνει την περίφημη καταγωγή του King Kong, καθώς και το Flying Monkey, ένα mesa απέναντι από την κοιλάδα όπου η κυβέρνηση, ο θρύλος, το χρησιμοποιούσε για να στέλνει γούνιους πρωτευόντες κάτω από μια ράγα που προωθείται από έναν πύραυλο υπερηχητικές ταχύτητες για δοκιμή στρατιωτικών θέσεων εκτοξευτή.

Μετά επέστρεψα με τον τρόπο που ήρθαμε, πίσω στο μονοπάτι Λίγο κάτω από τον καιρό, κατέρρευσα στη χαλικώδη σκιά, ένιωθα σαν να είχα οδηγήσει 20 μίλια αν όχι περισσότερο. Κάποιος με πληροφόρησε ότι ήταν στην πραγματικότητα λιγότερο από 10. Αναστέναξα, το έφτιαξα στο φαινόμενο του mesa και έκλεισα τα μάτια μου για έναν υπνάκο, ενώ οι άλλοι άφησαν πίσω μπύρες στον ήλιο.

Σύμφωνα με το τμήμα GIS της Ουάσινγκτον, η τοπική σκηνή ποδηλασίας βουνού περιλαμβάνει 296 μίλια χαρτογραφημένων μονοπατιών για να φθάσει με ένα φάσμα γνησιότητας που κυμαίνεται από υπέροχα αγαπημένα cross-country όπως Hurricane Rim, JEM και Dead Ringer, έως τα πέντε τοπικά mesas και τις παιδικές χαρές τους με ψαμμίτη, σε γραμμές βαρύτητας μεγάλων αγοριών που προσελκύουν τους καλύτερους freeriders στον κόσμο κάθε Οκτώβριο.

Η ανάδειξη της περιοχής δεν έγινε ούτε γρήγορα ούτε λόγω μαζικού κινήματος. Αντίθετα, ξεκίνησε στα τέλη του 1993 όταν ένα ζευγάρι γηγενών γιων ανέλαβε το άθλημα σε ηλικία 49 ετών. Τα δίδυμα αδέλφια Morgan και Mike Harris μεγάλωσαν στο Rockville, μια μικρή πόλη στον ποταμό Virgin στις εκβολές του Zion Canyon, αλλά επειδή ο πατέρας τους τους απαγόρευσε να οδηγούν βρώμικα ποδήλατα, δεν ξεκίνησαν μέχρι να γίνουν 26. Όπως το λέει ο Morgan, οδήγησαν μοτοσικλέτες για 20 χρόνια, στη συνέχεια έπαιζαν ATV για τρία, οπότε έγιναν επιφυλακτικοί από τον κίνδυνο και στράφηκαν ποδήλατα βουνού.

Τις πρώτες μέρες, ο Morgan οδήγησε ένα πρωτόγονο ποδήλατο με ένα άθλιο πιρούνι. «Αγόρι, πήγα σπίτι πολύ αιματηρή», γέλασε. Μερικοί άλλοι ντόπιοι ιππεύονταν εκείνη τη στιγμή, αλλά κυρίως κολλήθηκαν στον ώριμο Green Valley Loop. «Δεν υπήρχε κανένα πραγματικό μονοπάτι για να προσελκύσουν ανθρώπους στην περιοχή», θυμάται ο Χάρις.

Αυτός και ο Mike κυνηγούσαν ελάφια, κογιότ και κουνέλια στο Gooseberry Mesa, και συχνά άκουγαν τους επισκέπτες να μιλούν για ιππασία slickrock στο Moab. Γνώριζαν ότι το Gooseberry περιείχε παρόμοια χαρακτηριστικά και άρχισαν να στριφογυρίζουν, ξεκινώντας από την πλάκα που μοιάζει με τον Λευκό Δρόμο. Έφτιαξαν ένα σύντομο μονοπάτι μέσα από ένα από τα μίνι φαράγγια του mesa, και μετά ανακάλυψαν ότι χρειάζονταν άδεια. Έτσι συναντήθηκαν με το BLM το 1994 για να μιλήσουν για την επέκταση της δουλειάς τους στα βόρεια και νότια χείλη και στο κρυφό φαράγγι. «Αρχικά ήθελαν 15 σεντς το πόδι, ετησίως, για τη χρήση της γης», λέει ο Harris. Στη συνέχεια, το πρακτορείο μείωσε τη στάση του. «Είπαν αν μπορείτε να ολοκληρώσετε τα πάντα από το Trail Days του 1996, θα κάνουμε μια αφοσίωση στο μονοπάτι. Το κάναμε, αλλά τους πήρε μέχρι το '98 να το αφιερώσουν. "

Με το Gooseberry ολοκληρωμένο, οι αδελφοί Harris στράφηκαν την προσοχή τους στο Little Creek Mountain, το οποίο κοιτάζουν επί σειρά ετών από το Gooseberry. Άρχισαν να εξερευνούν τις πλάκες, τα αρχαία πετρογλυφικά και τα απολιθώματα (υπάρχει στην πραγματικότητα ένα οστό δεινοσαύρων που είναι ενσωματωμένο στον ψαμμίτη σε ένα σημείο) και πιθανούς διαδρόμους που δεν απαιτούν σφαγή χλωρίδας. Μετά από ενάμισι χρόνο οικοδόμησης εκεί - με ανεπίσημη άδεια από έναν αξιωματούχο του BLM, λέει ο Χάρις - το πρακτορείο άλλαξε γνώμη και τους ζήτησε να σταματήσουν. Έτσι το έκαναν, αλλάζοντας και πάλι εκεί που νόμιζαν ότι θα μπορούσε να είναι ο επόμενος προορισμός. Σε αυτήν την περίπτωση ήταν μια μακρά σπονδυλική στήλη που θα ήταν γνωστή ως Church Rocks.

Ο Mike Harris σταμάτησε να οδηγεί μετά το Little Creek, αφήνοντας τον Morgan να συνεχίσει μόνος του. Ευτυχώς άλλοι πήραν το χαλαρό, και σύντομα μια αναπτυσσόμενη κοινότητα αναβατών είχε κατασκευάσει το Guacamole, το οποίο ενίσχυσε το δικό του μίνι δίκτυο στο mesa, συμπεριλαμβανομένων των The Whole Guacamole, Holy Guacamole και Salt on the Rim.

Ο Χάρις έφυγε για να χτίσει μονοπάτια στη Νεβάδα μετά την κατασκευή του Holy Guacamole, και τώρα, σε ηλικία 73 ετών, διατηρεί τις υπάρχουσες διαδρομές. Όμως, τα θεμέλια που αυτός και ο Μάικ έθεσαν συνεχίζουν να αγκυροβολούν το δίκτυο. Εάν ζητήσετε από 20 ντόπιους να ονομάσουν το αγαπημένο τους μονοπάτι, όπως έκανα, θα μπορούσατε να λάβετε 15 διαφορετικές απαντήσεις. Η σκηνή περιλαμβάνει τώρα έναν αγώνα 100 μιλίων - True Grit, που πραγματοποιείται κάθε Μάρτιο στο St. George - και έναν σεβαστό οργανισμό υπεράσπισης, το Dixie Mountain Bike Trails Association (DMBTA), που ξεκίνησε το 2010 από τον ιδρυτή του True Grit, Cimarron Chacon. (Το "Dixie" είναι ένα κοινό μνημείο στην κομητεία της Ουάσινγκτον επειδή οι πρώτοι έποικοι καλλιεργούσαν βαμβάκι, γεγονός που οδήγησε στην περιοχή να είναι γνωστή ως "Utah's Dixie"

Το DMBTA μετρά περίπου 75 επίσημα μέλη, αλλά περισσότερα από 2,000 άτομα παρακολουθούν τον οργανισμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «και πολλά από αυτά βγαίνουν στις εθελοντικές μας ημέρες», λέει ο πρόεδρος του συλλόγου Κέβιν Κρίστοφερσον. Άλλοι του δίνουν χρήματα στα μονοπάτια, ακόμα κι αν δεν είναι από την περιοχή. Επιπλέον, οι διοργανωτές του Rampage έχουν δωρίσει περίπου 14,000 $ στο DMBTA κάθε ένα από τα δύο τελευταία χρόνια.

Οι ρίζες και η στιβαρή υποστήριξη διατηρούν την περιοχή στον ευρύτερο χάρτη, προσελκύοντας αναβάτες από όλο τον κόσμο - με μια υγιή δόση freeriders κάθε άνοιξη, μια εισροή που ο Morisette αποκαλεί με αγάπη την Καναδική εισβολή. Το κλειδί για την παροχή ενός τέτοιου αξιόπιστου προϊόντος όταν πολλοί άλλοι προορισμοί στην περιοχή δεν μπορούν, λέει, είναι η γεωγραφία. Ακριβώς βόρεια του τυφώνα, το Interstate 15 κυμαίνεται από 3,500 πόδια σε υψόμετρο έως πάνω από 5,000 και παραμένει εκεί, το οποίο τοποθετεί τη Σιών στο βόρειο άκρο του βιώσιμου χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης.

Αν και πολλές τοπικές βόλτες, Ιδιαίτερα τα mesas, απαιτούν οδήγηση σε απόσταση από απόσταση για να παρκάρετε σε ένα μονοπάτι, όχι παντού. Ένας από τους τύπους με τους οποίους οδηγήσαμε το Gooseberry, ένας φανατικός Xeh, ο Josh Wolfe, ζει στο St. George και δεν έχει αυτοκίνητο. Το συναντήσαμε το επόμενο πρωί στο χώρο στάθμευσης χωρίς γραφή για τους Zen και Barrel Ride, λίγο πάνω από ένα ανάχωμα από τις υποδιαιρέσεις του Αγίου Γεωργίου και την εμπορική επέκταση. Μόλις ολοκληρώσαμε μια φιλόδοξη combo βόλτα σε μια ομάδα οκτώ.

Ο Wolfe βρισκόταν στο δρόμο για ένα μεσημεριανό βρόχο, και μετά το πρωί-οκτώ μας για τον Zen και τον Barrel, κατάλαβα γιατί ζει τόσο κοντά σε αυτά τα μονοπάτια. Το Zen διαθέτει το είδος του καθρέφτη, του τεχνικού εδάφους που κάνει τους βραχίονες σας περιορισμένους. Ο Κένι Τζόουνς το ονόμασε «μονοπάτι με ζάντες», και στα μισά της διαδρομής μας παραδόθηκε. Ο Τζέικ Μίλερ, πρεσβευτής της Red Rock και ξεχωριστός τοπικός αναβάτης, έριξε έναν τροχό άνθρακα 1,800 δολαρίων σε δύο μέρη χωρίς να πέσει. Παρά την κοντινή απόσταση από το σπίτι σε μια πόλη 90,000, εξακολουθείτε να αισθάνεστε σαν να είστε μακριά από την έντονη βιασύνη του πολιτισμού όταν φτάσετε στην κορυφή. Τότε ξεκινά η πραγματική διασκέδαση. Τόσο η Ρίγα, που ζει στο Βανκούβερ και καλεί το σπίτι του North Shore, και το έκρινα το αγαπημένο μας μονοπάτι της εβδομάδας.

Συνεχίσαμε στο φιλικό προς το freelide Barrel από εκεί, με επικεφαλής τον παλιό αναβάτη του St. George, Bryce Pratt, που το έχτισε πριν από 15 χρόνια και τον Mitchell Curwen, ο οποίος το ανακαίνισε πρόσφατα και πρόσθεσε ορισμένα χαρακτηριστικά. «Αν θέλετε να δείτε τι μπορεί να κάνει μια μοτοσυκλέτα, αυτό είναι ένα υπέροχο μέρος για να το πάρετε», είπε ο Curwen καθώς περπατήσαμε προς τα πάνω. Ο Pratt σχεδίασε το μονοπάτι για να φιδεύει μέσα από μια σειρά κάκτων βαρελιού, που μοιάζουν με αναστατωμένα βαρέλια πόνυ με αγκάθια μήκους 3 ιντσών.

Ακολούθησα μια μητέρα τριών με την ονομασία Angie Anderson κάτω από τον καταρράκτη, μια κατάλληλη ονομασία chunky τμήμα που χρησιμεύει ως βασικός πυρήνας, αν δεν μετράτε τα άλματα παρακάτω. Μερικά από αυτά τα άλματα έπεσαν τυφλά από γιγάντιους ογκόλιθους σε τέλεια γλυπτές μεταβάσεις. Άλλοι ήταν κενά, συμπεριλαμβανομένου και ενός κολπίσκου. Όλα φαινόταν να ρέουν όπως έπρεπε μέχρι να επιστρέψουμε στο πάρκινγκ.

«Το να κάνεις το Zen και το βαρέλι την ίδια μέρα είναι μια μεγάλη μέρα. Είναι πιθανώς τα δύο πιο τεχνικά μονοπάτια μας στο St. George City », είπε ο Curwen. «Αν μπορείς να φύγεις από εδώ χωρίς σπασμένο τμήμα ποδηλάτου ή σπασμένο μέρος του αμαξώματος, αυτή είναι μια νίκη.»

Νικηφόρα, η Ρίγα και εγώ επέστρεψα στο St. George αργότερα εκείνο το απόγευμα για να ελέγξουμε το Snake Hollow St. George Bike Park - τη νεότερη προσθήκη στο σταύλο της λάμψης της περιοχής. Χτισμένη σε 80 στρέμματα γης που ανήκει στην πόλη μέσω συνεργασίας μεταξύ της DMBTA, της Southern Utah Bicycle Alliance και του Γραφείου Τουρισμού της Ουάσινγκτον, η εγκατάσταση χρηματοδοτήθηκε από 1.6 εκατομμύρια δολάρια σε δολάρια φόρου και είχε προγραμματιστεί να ανοίξει το μήνα μετά την επίσκεψή μας. Αλλά υπήρχαν ήδη δεκάδες παιδιά που το δοκιμάζουν μετά το σχολείο. Αυτό το χειμώνα, οι εργαζόμενοι της πόλης και οι εθελοντές σχεδιάζουν να προσθέσουν έναν ιππόδρομο NICA 5.5 μιλίων μέσω του πεδίου λάβας στο νότιο άκρο της παρτίδας. Σύμφωνα με τον διευθυντή τουρισμού του Νομού Κέβιν Λιούις, θα είναι το μοναδικό πάρκο ποδηλάτων όλο το χρόνο στη Γιούτα.

Η πιο πρόσφατη προσθήκη στο μενού singletrack της Washington County έφτασε πριν από δύο χρόνια όταν το DMBTA ολοκλήρωσε έναν ενδιάμεσο βρόχο 7 μιλίων στο Wire Mesa. Κατά το πρώτο έτος ύπαρξής του, οι μετρητές ιχνών κατέγραψαν 16,000 επισκέπτες - ή κατά μέσο όρο 44 την ημέρα. Είναι κοντά στο Gooseberry και το Grafton mesas, οπότε θα περίμενε κανείς να δει κίνηση, αλλά ο αριθμός εξακολουθούσε να ποσοτικοποιεί την αυξανόμενη φήμη της περιοχής. (Συνολικά, 178,000 άτομα οδήγησαν μονοπάτια BLM στην κομητεία της Ουάσιγκτον πέρυσι, συμπεριλαμβανομένων 30,000 ατόμων στο Gooseberry.)

Οι αριθμοί είναι πολύ μακριά από όταν ο Μόργκαν Χάρις προχώρησε στην ιδέα μιας διαδρομής Gooseberry στο BLM πριν από 25 χρόνια. «Σε αυτή την πρώτη συνάντηση, είπαν:« Όντας τόσο μακρινό, 7 χιλιόμετρα μακριά από τον αυτοκινητόδρομο, πιθανότατα θα δείτε μόνο 36 αναβάτες το μήνα, », θυμάται ο Χάρις. Μέσα σε τρία χρόνια από το άνοιγμα των μονοπατιών του Gooseberry, οι τοπικοί ιδιοκτήτες καταστημάτων ποδηλάτων είπαν στον Harris ότι είδαν αύξηση των πωλήσεων κατά 60%. Πέντε χρόνια αργότερα, όταν το πιρούνι του Harris διαλύθηκε, ο ιδρυτής της Zion Cycles, Fred Pagles, του έδωσε ένα νέο Trek Remedy και δωρεάν υπηρεσία και ανταλλακτικά για όλη τη ζωή. Όταν ο Harris διαμαρτυρήθηκε, ο Pagles είπε: «Αν δεν είχατε κάνει αυτό που κάνατε, δεν θα είχα επιχείρηση».

Υπάρχει ακόμα μια αβεβαιότητα σχετικά με το τι θα συμβεί σε ανεπίσημα μονοπάτια στη γη BLM που έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλή και χαρτογραφούνται, όπως το Little Creek και το Dig It στο Grafton Mesa. Ένα σχέδιο διαχείρισης ταξιδιών με μεγάλη διάρκεια εργασίας βρίσκεται κοντά στο τέλος του και οι ντόπιοι είναι αισιόδοξοι ότι το BLM θα τα φέρει στο πλάι και θα τα δηλώσει νόμιμα, καθώς το κλείσιμο τους θα ήταν πιο περίπλοκο και θα μπορούσε να βλάψει την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.

Όμως ό, τι κι αν συμβεί, η τοπική σκηνή είναι αρκετά υγιής, όπως αποδεικνύεται από μια πρόσφατη επίδειξη υποστήριξης για τον Χάρις, αφού διαγνώστηκε με καρκίνο των ούλων. Στα μέσα Μαΐου, ο Χάρις υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση ενός όγκου και οι γιατροί αφαίρεσαν τον ιμάντα του από το κάτω δεξί πόδι και το χρησιμοποίησαν για να ξαναχτίσουν το σαγόνι του. Οι ντόπιοι κρατούσαν έρανο για να καλύψουν τους ιατρικούς λογαριασμούς του, συγκεντρώνοντας σχεδόν 25,000 $. Over the Edge δημιούργησε ένα νέο Ibis Mojo HD για τον Harris να φτάσει στα 80 του. Σε ένα μπάρμπεκιου μετά τον γύρο τον Οκτώβριο, ο Χάρις είπε ότι δεν είχε ακόμα τη δύναμη των ποδιών να οδηγεί τεχνικό έδαφος, όσο ήθελε.

Αντ 'αυτού, διατηρούσε μονοπάτια που είχε χτίσει πριν από μια γενιά. «Βγαίνω εκεί το φως της ημέρας και τελειώνω πριν ζεσταθεί πολύ», είπε. «Εγώ και ο σκύλος, Hazel.» Τα εργαλεία του ήταν κρυμμένα στους θάμνους καθώς μίλησε.

Ρώτησα τον Χάρις τι πιστεύει για την κοινότητα που αυτός και ο αδελφός του βοήθησαν να δημιουργήσουν. «Με εκπλήσσει τι συνέβη εδώ», είπε. «Όταν έφτιαχνα μονοπάτι, δεν περίμενα ποτέ αποπληρωμή. Η αποπληρωμή ήταν οι άνθρωποι που είχαν ένα χαμόγελο στο πρόσωπό τους, λατρεύοντας αυτό που χτίσατε. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι βγήκε από εμάς θέλοντας να οδηγήσουμε ένα μονοπάτι στο Gooseberry. "

ΒΟΛΤΑ: Παρόλο που τα περισσότερα μονοπάτια βρίσκονται στο MTB Project, για έναν πιο τοπικό έλεγχο πόρων swutahtrails.com, ένα ολοκαίνουργιο, ενιαίο εργαλείο για περιγραφές μονοπατιών, φωτογραφίες και βίντεο με χάρτες με δυνατότητα λήψης και πλοήγηση GPS. Τα μονοπάτια ταξινομούνται σε γεωγραφικές ζώνες για την προβολή των διαφόρων περιοχών σε ολόκληρο το νομό.

ΔΙΑΜΟΝΗ: Θα βρείτε άφθονες επιλογές διαμονής σε ολόκληρο το νομό μέσω της Google. Μείναμε σε ένα ενοικιαζόμενο σπίτι στο Sand Hollow Resort, το οποίο ταιριάζει καλά στο μεγάλο γκρουπ μας και ήταν βολικό τόσο για τον τυφώνα όσο και για το St. George. Μπορείτε επίσης να δείτε το Gooseberry Yurts για μια πιο πρωτόγονη, περιπετειώδη επιλογή - με τέσσερις μέρες την οδήγηση από την μπροστινή σας πόρτα. Τα yurts διαμέτρου 20 ποδιών κοιμούνται πέντε έως επτά ενήλικες και κοστίζουν 150 $ τη βραδιά.

ΤΡΩΩ: Και πάλι, οι επιλογές αφθονούν, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε λάθος με το BBQ του Lonny Boy στο Hurricane, το George's Corner Restaurant στο St. George και το Bit and Spur Restaurant και το Saloon στο Springdale. Το Affogato είναι ένα αξιόλογο καφενείο στο St. George, ενώ το River Rock Roasting Co., στο La Verkin, σερβίρει νόστιμο φαγητό και οτιδήποτε, από καφέ έως μπύρα στην άκρη ενός φαραγγιού που χαράζεται από τον Παρθένο ποταμό.

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: Το Over the Edge Sports στον τυφώνα αντιμετώπισε την ομάδα μας καλά, αν αυτό σήμαινε την παροχή TLC στα δοκιμαστικά στάδια της ημέρας κάθε βράδυ, μοιράζοντας τοπικές beta για το πού να οδηγήσετε ή οδηγώντας το δρόμο σε δύσκολους βρόχους (ο ΟΤΕ πραγματοποιεί επίσης δωρεάν βόλτα στο κατάστημα κάθε Σάββατο, που είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να δείτε τις γωνιές και τις γωνιές της περιοχής). Η Red Rock Bicycle Co., η γρήγορη ποδηλασία και τα ποδήλατα Unlimited έχουν όλα όσα χρειάζεστε στο St. George.   

Γράφτηκε από τον Travis Engel για το Bike Mag

10 χρόνια και πεντάλ

Η ώρα περνάει.

Αυτή είναι η 10η ετήσια Βίβλος δοκιμών ποδηλάτων. Πέντε δάχτυλα πλάσματα αγάπη μέτρηση ορόσημων σε πολλαπλάσια των 10. Αλλά είναι απλώς ένας άλλος αριθμός. Πραγματικά, το πιο εντυπωσιακό ορόσημο στο Βίβλος η ιστορία ξεκίνησε την πρώτη. Ήταν το 2009 και δεν είχαμε ιδέα αν αυτό το πράγμα ήταν δυνατό, πόσο μάλλον κερδοφόρο. Εκείνη τη χρονιά βρισκόμαστε μπροστά και τυφλά στην εποχή του κρύου ώμου της Βρετανικής Κολομβίας, αντιμετωπίζοντας ημέρες βροχής, καθυστερήσεις χιονιού, καθήκοντα τελωνείου, κλείσιμο ανελκυστήρα, ασθένειες και τραυματισμούς. Αλλά ξέραμε αμέσως ότι βρισκόμασταν σε κάτι. Το βράδυ καθίσαμε στην πρώτη στρογγυλή τράπεζα της πρώτης μοτοσυκλέτας, μοιραστήκαμε πιο ποικίλη κριτική, ενθουσιώδεις επαίνους και πεντανόστιμα one-liner σε μία ώρα από ό, τι ένας μοναδικός δοκιμαστής θα μπορούσε να βρει σε ένα μήνα. Οκτώ εβδομάδες ξέφρενες, το πρώτο Αγία Γραφή γεννήθηκε.

Στο δεύτερο έτος, το Αγία Γραφή σκηνοθετήθηκε σε ένα υπόγειο υπόγειο Bellingham. Ο τρίτος βγήκε από ένα αδρανές στρατόπεδο κοριτσιών της Βόρειας Καρολίνας. Στο τέταρτο έτος μας, προσθέσαμε βίντεο από τις συναντήσεις στρογγυλής τραπέζης. Κατά το πέμπτο έτος, αυτά τα βίντεο έγιναν πραγματικά παρακολουθήσιμα. Έχουμε φτάσει να συμπεριλάβουμε γυναίκες δοκιμαστές, επικεντρώσαμε την προσοχή μας σε μοτοσυκλέτες με προσανατολισμό στο μονοπάτι και επενδύσαμε στην ανάπτυξη της δημοσιογραφικής μας ομάδας για την καλύτερη κάλυψη των ποδηλάτων, των δοκιμών και της τοποθεσίας υποδοχής.

Και η Αγία Γραφή συνεχίζει να μας προσγειώνει σε υπέροχες τοποθεσίες. Φέτος, είναι τα σίδερα μεζόν της νοτιοδυτικής Γιούτα. Τα μονοπάτια έχουν μια λιτή, αρχαία αίσθηση, σχεδόν σαν να προηγούνται της εφεύρεσης του τροχού. Όμως η ποδηλασία στο βουνό δεν έφτασε στην πραγματικότητα στο διάδρομο Zion μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν το κύμα Knobby σκούπισε ολόκληρο τον κόσμο. Απάτησε τα μονοπώλια που κάποτε κρατούσαν τα ιερά αλπικά ιερά του αθλήματος μας και διανέμει τα μερίδιά τους σε αμέτρητα κρυμμένα χωριά. Ο καθένας δημιούργησε σκηνές τόσο μοναδικές στα αντίστοιχα περιβάλλοντά τους όσο και τα θηρία του Γκαλαπάγκος.

Τα μονοπάτια γύρω από το St. George, τον τυφώνα και την Virgin, Utah, είναι σίγουρα μοναδικά. Η αισθητική που προέκυψε δεν μοιάζει με οτιδήποτε έχουμε οδηγήσει ποτέ. Τα μονοπάτια της κοιλάδας αισθάνονται άγονα και ατελείωτα, αλλά κυλούν ομαλά και γρήγορα. Τα βράχια που γεννήθηκαν το Red Bull Rampage εμπνέουν είτε φόβο είτε αυτοπεποίθηση, ανάλογα με τη γραμμή που παρακολουθείτε. Τα ίχνη mesa εναλλάσσονται γρήγορα μεταξύ τεχνολογίας και ροής, πάνω-κάτω, τιμωρία και ανταμοιβή, το καθένα λειτουργεί σε ατελείωτη συνέργεια με το άλλο. Συμβαίνει επίσης να είναι το ιδανικό μέρος για να αποκαλύψετε τις αδυναμίες και τα δυνατά σημεία των ποδηλάτων.

Οι δοκιμαστικοί μας βρόχοι αμφισβήτησαν κάθε πτυχή κάθε μοτοσυκλέτας και αυτές οι προκλήσεις αυξήθηκαν χωρίς προειδοποίηση. Ένα πόνυ με πόνυ θα έπρεπε να πέσει και δεν υπήρχε κανένα να βρεθεί στο φετινό στάβλο. Η ευελιξία έχει ανατρέψει τις μικρότερες αρετές στην καλή σχεδίαση ποδηλάτων, αλλά αυτό δεν έκανε τις δουλειές μας ευκολότερες. Κάθε φορά που ένα ποδήλατο «κάνει τα πάντα καλά», είναι ένα σημάδι ότι πρέπει να κοιτάξουμε πιο κοντά. Και κοιτάξαμε πιο κοντά φέτος. Οι δοκιμαστές πέρασαν περισσότερο χρόνο ιππασίας, συζητώντας και αξιολογώντας κάθε μοτοσυκλέτα από ό, τι είχαμε ποτέ πριν, και αφιερώσαμε περισσότερο χώρο για να τα προσφέρουμε όλα σε εσάς. Αυτή η νέα υπομονή εμπνεύστηκε από την εστίαση που επιτύχαμε στο δικό μας Καλοκαιρινές κατασκηνώσεις της Βίβλου, συντομότερες, εξειδικευμένες δοκιμαστικές συνεδρίες που θα συνεχιστούν όλο το χρόνο. Αλλά επίσης από το γεγονός ότι, όπως πάντα, το Αγία Γραφή πρέπει να συνεχίσει να εξελίσσεται. Είτε μόλις έρχεστε μαζί μας είτε είστε εδώ όλη τη δεκαετία, καλώς ήλθατε στο 2019 Βίβλος δοκιμών ποδηλάτων.

Στο χαρακτηριστικό "Slow Roll" του Devon O'Neil, εξετάζεται η άνοδος της νότιας Γιούτα στην ιππασία και η ιστορία των πιο παραγωγικών της μονοπατιών απλώνεται. Από τις πρώην ήσυχες, απομακρυσμένες πόλεις συνταξιοδότησης έως μια εκτεταμένη μητρόπολη μονοπάτι, τα τελευταία 25 χρόνια η Ουάσιγκτον Χώρα της Γιούτα έκανε αργά ένα όνομα για τον εαυτό της με τα στριμμένα, τραχιά και ελικοειδή μονοπάτια της που οδηγούν σε απόψεις που αξίζει να συμπεριληφθούν σε ένα μυθιστόρημα του Edward Abbey.

Εάν η περικοπή του 2019 πρέπει να οριστεί από μία κατηγορία ποδηλάτου, είναι μακράς διαρκείας 29. Οι μεγάλοι τροχοί bruisers προσφέρουν συμμόρφωση και απόλυτη ταχύτητα με ψηλά στεφάνια και βελούδινη ανάρτηση, ενώ αντιστέκονται στην αργή, αγκαλιάζουσα στάση της πλήρους εμφάνισης Ποδήλατα DH. Όπως φαίνεται στο κύκλωμα Enduro World Series, αυτές οι μοτοσυκλέτες μπορούν να αντέξουν και τις αναβάσεις, αν και δεν θα κερδίσουν αγώνες XC.

Στο παρελθόν, ένας 29χρονος μικρού ταξιδιού ήταν σχεδόν πάντα καθαρόαιμος XC. Τα τελευταία χρόνια, αυτό έχει αλλάξει δραστικά, και πολλά ποδήλατα μεγάλων τροχών, μπορούν να κρατήσουν τη δική τους σε έδαφος που προηγουμένως θεωρήθηκε ότι μπορούν να οδηγήσουν μόνο σε πολύ μεγαλύτερα ποδήλατα. Βεβαίως, μπορεί να μην συμβαδίζουν με τα μεγάλα αγόρια στις καταβάσεις, αλλά το αντισταθμίζουν στην ικανότητα αναρρίχησης που θυμίζει το spandex-επενδυμένο παρελθόν τους.

Μιλώντας για καθαρόαιμους, ας μην ξεχνάμε τις μοτοσυκλέτες που απλά δεν θα πάρουν καμία απάντηση. Όχι, δεν μπορείτε να πετάξετε αυτό το περβάζι στο επίπεδο. Όχι, αυτό το αλεξίπτωτο πολύ απότομη για οδήγηση. Όχι, δεν μπορείτε να πηδήξετε τυφλά σε αυτόν τον κήπο βράχου. Αυτή η παρτίδα 27.5 ποδηλάτων μακράς διαδρομής έχει το δικό της μυαλό και τη βούληση να σας οδηγήσει σε και από καταστάσεις πολύ πιο τρομερές παρά άνετες.

Ίσως να έχετε γεμίσει τις εμπειρίες που πλησιάζουν στο θάνατο και θέλετε ένα άλογο που θα σας μεταφέρει στο ηλιοβασίλεμα με μόνο την περιστασιακή παρόρμηση να ενισχύσετε ένα δευτερεύον χτύπημα ή μια γωνιά. Τα ποδήλατα μικρής διαδρομής 27.5 είναι τα πιο αληθινά ποδήλατα βουνού - δίκυκλα μηχανήματα που έχουν κατασκευαστεί για να σας φέρουν εκεί και να επιστρέψετε ξανά με μια μεγάλη διασκέδαση στο μεταξύ. Εξίσου κατάλληλα για αναρρίχηση στα βουνά για να κατακτήσουν τη βαρύτητα, αυτά τα ποδήλατα είναι τα Jacks and Jills όλων των συναλλαγών και οι κύριοι της διασκέδασης.

Έτσι, χωρίς άλλη παραλλαγή, σας κυκλοφορούμε Βίβλος Bike Tests 2019 του Bike - Μπορεί το υπέροχο κυνήγι ποδηλάτου και οι ιστορίες του μονοπατιού της νότιας Γιούτα να σας κρατήσουν απασχολημένους για πολλές μέρες ακόμη. Φροντίστε να πάρετε ένα αντίγραφο στα περίπτερα τώρα και να μείνετε ενημερωμένοι για την ψηφιακή διάθεση.

Το αεροπλάνο έμεινε λίγο με περίπου 10 λεπτά χρόνου πτήσης. Η δεύτερη από τις δύο πτήσεις εκείνη την ημέρα, η πρώτη από τις οποίες ξεκίνησε στη Φιλαδέλφεια, με είδε στο κάθισμα του διαδρόμου ενός μικροσκοπικού αεροσκάφους CRJ200 κατά τη διάρκεια ενός σύντομου λυκίσκου από το Φοίνιξ της Αριζόνα προς Άγιος Γεώργιος, Γιούτα όταν το αεροπλάνο άρχισε ξαφνικά να χτυπά κάποια μέτρια αναταραχή. Ήμουν κάπου ανάμεσα στον ύπνο, αλλά δεν κοιμόμουν πραγματικά όταν συνέβη αυτό, και άνοιξα το μάτι για να ελέγξω τις αντιδράσεις των γύρω μου.

Πολλοί άνθρωποι κρυώθηκαν, με το λαιμό τους να γέρνει πίσω και τα στόματά τους ανοιχτά, ενώ άλλοι φαινόταν πρόθυμοι να ολοκληρώσουν τα βιβλία τους, και άλλοι ήταν ικανοποιημένοι με ό, τι μεταδίδεται στον εγκέφαλό τους μέσω ορισμένων μεγάλων ακουστικών που ακυρώνουν τον θόρυβο. Παρατήρησα ότι μια χούφτα ανθρώπων φαινόταν να πιέζουν τα πρόσωπά τους στα παράθυρα, και καθώς έσκυψα το κεφάλι μου γύρω από την ωραία κυρία που κάθισε στα αριστερά μου από το παράθυρο της σειράς μας για να κοιτάξω τον εαυτό μου, έγινε αμέσως σαφές τι είχε λίγοι από τους επιβάτες ενθουσιασμένοι: πετούσαμε απευθείας πάνω από την καρδιά του Grand Canyon. Έχω πάει στο Γκραν Κάνυον μια φορά στη ζωή μου, και ήταν τόσο ταπεινή εμπειρία όσο θυμάμαι. Το να στέκεστε στην άκρη του χείλους θα σας υπενθυμίσει τη θέση σας σε αυτόν τον κόσμο με τρόπους που δεν μπορούν πολλά άλλα. Έχω πετάξει επίσης αρκετές φορές, αλλά ποτέ δεν το πετούσα σε τόσο χαμηλό υψόμετρο. Οι ανυψώσεις από το φαράγγι και τα γύρω βουνά μπορεί να έχουν φουσκώσει λίγο το αεροπλάνο, αλλά μου θύμισαν ότι επρόκειτο να περάσω μια εβδομάδα σε ένα τοπίο σε αντίθεση με οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη.